غزوه‌ی حُنَیْن ۶

07/23/2016 473 نمایش

آنگاه رسول الله ص به عمویشان عباس که صدایی بلند داشت فرمودند: “ای عباس، اصحاب درخت سَمُرَه را صدا کن”.
عباسس نیز صحابه‌ای که در بیعت رضوان زیر درخت بیعت کرده بودند را ندا زد. وقتی آن‌ها صدایش را شنیدند به میدان مبارزه روی آوردند.
آنان لبیک گویان به طرف عباس می‌رفتند، حتى شخصی شترش را می‌زد که حرکت کند. وقتی می‌دید حرکت نمی‌کند، شترش را رها می‌کرد و به طرف عباس می‌دوید.
عباسس می‌گوید: به خدا قسم به خاطر وفایی که به بیعت رضوان داشتند، وقتی صدایم را شنیدند همانند آمدن گاوی به سوی بچه‌اش، به سویم آمدند.
جنگجویان با شمشیر به جان هم افتادند. پیامبر ص از روی قاطرشان سپاه را هدایت می‌کردند، در این زمان فرمودن: “الان تنور داغ شد”. (روایت مسلم)
رسول الله ص سنگریزه‌هایی را به طرف کفار پرتاب کردند، و فرمودند: “چهره‌هایتان زشت باد “. هیچکدام از آن‌ها نماند مگر اینکه چشم و دهانش پر از خاک شد. (روایت مسلم)

وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین