عیافه و طیره و طرق (خط و طلسم و رمالی و به فال بدگرفتن و تفال به پرندگان)، همه، جزو “جبت” هستند

در انکار و رد دانش رمالی و تفأل به پرندگان هم، نسایی و ابوداوود از قبیصه روایت کرده‌اند که گفت: من شنیدم که پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌فرمودند:

«الْعِیَافَهُ، وَالطِّیَرَهُ، وَالطَّرْقُ مِنَ الجِبْتِ».[۱]

«عیافه و طیره و طرق (خط و طلسم و رمالی و به فال بدگرفتن و تفال به پرندگان)، همه، جزو “جبت” هستند»؛ که طرق، به معنای به پرندگان، و عیافت به معنای خط، یعنی رمالی و طلسم‌نویسی و… است. برخی هم گفته‌اند که: عیافت، به معنای فال‌گرفتن با برخی پرندگان و طرق، به معنای فال‌گرفتن با انداختن و یا شمردن سنگ‌ریزه است که زنان آن را انجام می‌دهند و برخی هم گفته‌اند که: طرق همان خط در رمالی است؛ چنان که در النهایه‌ی ابن اثیر به همین معنا آمده است. درباره‌ی «جبت» هم، زمخشری در کتاب الفائق گفته است که: «جبت، سحر و کهانت است» و «جوهری» هم در «الصحاح» گفته است که: «بت و کاهن و جادوگر و مانند آن، همه‌، جبت هستند،  زجر پرندگان نیز، یعنی به فال نیک‌گرفتن برخی پرندگان».

[۱]– ابو داود (۳۹۰۷)، آلبانی گوید: ضعیف.