عیادت کردن برادر بیمار مسلمان

«إِنَّ الْمُسْلِمَ إِذَا عَادَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ لَمْ یزَلْ فِی خُرْفَهِ الْجَنَّهِ حَتَّى یرْجِعَ».^[۱]

«شخص مسلمان، هر وقت برادر مسلمان (بیمار) خود را عیادت کند، تا وقتی که (به خانه‌ی خود) بر می‌گردد، هم‌چنان در میان میوه‌های بهشت است».

[۱]– مسلم، ۴۶۵۹٫