امام ابن القیم رحمه الله می فرماید :
فاسد کننده های قلب عبارت اند از :
معاشرت بسیار با مردم
آرزوهای بیشمار
تعلق و دلبستگی به غیر الله
سیری (پرخوری) و خواب
این پنج مورد از بزرگ ترین عوامل فاسد کننده ی قلب هستند
زیرا قلب به وسیله ی نورش ، حیات و توانمندی اش ، سلامتی و عزمش و دوری از عوامل سرگرم کننده اش، به سوی خداوند و سرای آخرت حرکت میکند و راه و روش حقیقت ، آفات نفس و اعمال و نیز راهزنان مسیر بندگی را کشف میکند
اما این پنج مورد نور قلب را خاموش می سازند ، چشم بصیرتش را کور میکنند و سایر توانمندی هایش را به ضعف می کشانند
کسی که چنین چیزی را احساس نکند ، قلبش مرده محسوب می شود.
(مدارج السالکین ج۱-ص۳۹۲)