عهد قرآنی ۲

خدایا با تو عهد می‌بندم که توش و توان خود را در تحقق خیر مبذول دارم و به جای خیرگستری، به نزاع و تفرقه دامن نزنم؛

چرا که به ما آموخته‌ای نزاع، ویرانی به بار می‌آورد و توانایی ما را تباه می‌سازد.

به ما آموخته‌ای که به جای هم‌ستیزی و ردّ یکدیگر، در جهات خیر، بکوشیم. به ما آموخته‌ای که نه تنها خود از جدال‌های بی‌فرجام و «غیر احسن» بپرهیزیم بلکه هر جا درگیری و هم‌ستیزی دیدیم، در اصلاح ذات‌البین بکوشیم و دل‌های‌مان را نیز از حقد و کینه، بپیراییم:

«وَلِکُلٍّ وِجْهَهٌ هُوَ مُوَلِّیهَا فَاسْتَبِقُوا الْخَیْرَاتِ» (هر طایفه ‏ای قبله ‏ای دارد که خداوند آن را تعیین کرده است(بنابراین زیاد درباره قبله گفتگو نکنید، و بجای آن)در نیکی ها و اعمال خیر بر یکدیگر سبقت جوئید)
(بقره/۱۴۸)

«وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ» (و اطاعت(فرمان)خدا و پیامبرش نمائید و نزاع (و کشمکش) مکنید تا سست نشوند و قدرت(و شوکت و هیبت)شما از میان نرود)
(انفال/۴۶)

«ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِینَ آمَنُوا» (پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و کینه ‏ای نسبت به مؤ منان قرار مده)
(حشر/۱۰)

«وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا…*إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَهٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ» (هر گاه دو گروه از مؤمنان با هم به نزاع و جنگ پردازند در میان آنها صلح برقرار سازید*مؤمنان برادر یکدیگرند، بنابراین میان دو برادر خود صلح برقرار سازید) (حجرات:۹/۱۰)