وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ا- در غزوه بزرگ بدر
عمرو در جاهلیت به تجارت اشتغال داشت. و با کاروانهای تجارتی بیشتر به سوی مصر رفت و آمد، می کرد. چرم و عطر، عمده کالاهای تجارتی وی را تشکیل می دادند. کما اینکه در سرزمین شام نیز تجارت می کرد و به سوی یمن و سرزمین حبشه در دو سفر زمستانی و تابستانی آمد و شد داشت.
حرفه دوم او، قصابی بود. با توجه به حرفه تجارتی عمرو این گونه بر می آید که وی، در حین اقامت در مکه، به این پیشه اشتغال می ورزید. به طوری که سفرهای تجارتی، زمستانی و تابستانی او به اقطار مختلف، مانع از پرداختنش به این حرفه نمی شد. به خصوص که تبادلات تجارتی، بخش اعظم ایام سال را به خود اختصاص می داد و هنگامی که از تجارت فارغ می گشت، حرفه اصلی اش را که گویی سودآورنیز بود از سر می گرفت.
پیش از واقعه بدر عمرو بن عاص، با کاروان تجارتی ابوسفیان که از سرزمین شام عازم مکه بود همراه بود.مسلمانان به دستور پیامبر (ص) در کمین این قافله می نشستند، و شب و روز آن را زیر نظر داشتند و از کلیه جزئیات تحرکات آن از مکه به سرزمین شامات و برعکس از شام به سوی مکه، اطلاع داشتند. با نزدیک شدن کاروان تجارتی به نزدیکی های مدینه سپاه مسلمانان به سوی منطقه بدر که مابین مکه و مدینه، قرار داشت، به راه افتادند. این واقعه در رمضان سال دوم هجری به وقوع پیوست. اما ابوسفیان بن حرب توانست در مسیر بازگشت به مکه، با دور کردن کاروان از موضع بدر راه ساحل را در پیش بگیرد و بدین طریق، کاروان را از حمله مسلمانان، در امان بسازد. مگر اینکه مشرکین قریش به همراه هم پیمانانشان روانه موضع بدر شدند و در معرکه بزرگ بدر با سپاهیان مسلمان درگیر شدند. که در پایان سربازان جبهه اسلامی به پیروزی چشمگیری دست یافتند. این نبرد تعیین کننده ترین و سرنوشت سازترین، نبرد مسلمانان در آن مقطع زمانی به شمار می آمد.
همراهی عمرو با کاروان تجارتی مکه سبب شد تا وی نتواند به سپاهیان مشرکین قریش، به این نبرد ملحق بشود زیرا مهمترین مأموریت او رهاندن و حفظ کاروان از تیررس جنگجویان مسلمان، بود.