ایمان داریم به همهی علامات و نشانههای قیامت که در قرآن و سنت صحیح بیان یا روایت شدهاند، و اینکه زمان فرا رسیدن قیامت را تنها خداوند میداند.
خداوند با اشاره به اینکه آگاهی از کلیدهای غیب تنها مخصوص اوست میفرماید: ﴿وَعِندَهُۥ مَفَاتِحُ ٱلۡغَیۡبِ لَا یَعۡلَمُهَآ إِلَّا هُوَۚ وَیَعۡلَمُ مَا فِی ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۚ وَمَا تَسۡقُطُ مِن وَرَقَهٍ إِلَّا یَعۡلَمُهَا وَلَا حَبَّهٖ فِی ظُلُمَٰتِ ٱلۡأَرۡضِ وَلَا رَطۡبٖ وَلَا یَابِسٍ إِلَّا فِی کِتَٰبٖ مُّبِینٖ ۵٩﴾ [الأنعام: ۵۹].
«گنجینههای غیب و کلید آنها در دست خدا است و کسی جز او از آنها آگاه نیست. و خداوند از آنچه در خشکی و دریا است آگاه است. و هیچ برگی (از گیاهی و درختی) فرو نمیافتد مگر این که از آن خبردار است. و هیچ دانهای در تاریکیهای (درون) زمین، و هیچچیز تر و یا خشکی نیست که فرو افتد، مگر این که (خدا از آن آگاه، و در علم خدا پیدا است و) در لوح محفوظ ضبط و ثبت است».
و کلیدهای غیب را اینگونه بیان میفرماید:
﴿إِنَّ ٱللَّهَ عِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلسَّاعَهِ وَیُنَزِّلُ ٱلۡغَیۡثَ وَیَعۡلَمُ مَا فِی ٱلۡأَرۡحَامِۖ وَمَا تَدۡرِی نَفۡسٞ مَّاذَا تَکۡسِبُ غَدٗاۖ وَمَا تَدۡرِی نَفۡسُۢ بِأَیِّ أَرۡضٖ تَمُوتُۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرُۢ ٣۴﴾ [لقمان: ۳۴].
«آگاهی از فرا رسیدن قیامت ویژهی خدا است، و او است که باران را میباراند، و مطّلع است از آنچه در رحمهای (مادران) است، و هیچ کسی نمیداند فردا چه چیز فراچنگ میآورد، و هیچ کسی نمیداند که در کدام سرزمینی میمیرد. قطعاً خدا آگاه و باخبر (از موارد مذکور) است».
و در جای دیگر بر اختصاص علم زمان آمدن قیامت به خداوند تأکید میفرماید:
﴿یَسَۡٔلُونَکَ عَنِ ٱلسَّاعَهِ أَیَّانَ مُرۡسَىٰهَاۖ قُلۡ إِنَّمَا عِلۡمُهَا عِندَ رَبِّیۖ لَا یُجَلِّیهَا لِوَقۡتِهَآ إِلَّا هُوَۚ ثَقُلَتۡ فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ لَا تَأۡتِیکُمۡ إِلَّا بَغۡتَهٗۗ یَسَۡٔلُونَکَ کَأَنَّکَ حَفِیٌّ عَنۡهَاۖ قُلۡ إِنَّمَا عِلۡمُهَا عِندَ ٱللَّهِ وَلَٰکِنَّ أَکۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا یَعۡلَمُونَ ١٨٧﴾ [الأعراف: ۱۸۷].
راجع به قیامت از تو میپرسند و میگویند: در چه زمانی (دنیا به پایان میرسد و) قیامت رخ میدهد؟ بگو: تنها پروردگارم از آن آگاه است، و کسی جز او نمیتواند در وقت خود آن را پدیدار سازد (و از پایان این جهان و سرآغاز آن جهان مردمان را آگاه کند. اطّلاع از هنگامهی قیامت) برای (ساکنان) آسمانها و زمین سنگین و دشوار است (و هرگز دانش ایشان بدان نمیرسد). قیامت ناگهانی به وقوع میپیوندد و بر سرتان میتازد. از تو میپرسند: انگار تو از (شروع) قیامت باخبری؟ بگو: اطّلاع از آن، خاصّ یزدان است، ولیکن بیشتر مردمان (این مسأله و فلسفهی آن را چنان که باید) نمیدانند.
و میفرماید: ﴿یَسَۡٔلُونَکَ عَنِ ٱلسَّاعَهِ أَیَّانَ مُرۡسَىٰهَا ۴٢ فِیمَ أَنتَ مِن ذِکۡرَىٰهَآ ۴٣ إِلَىٰ رَبِّکَ مُنتَهَىٰهَآ ۴۴ إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن یَخۡشَىٰهَا ۴۵ کَأَنَّهُمۡ یَوۡمَ یَرَوۡنَهَا لَمۡ یَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِیَّهً أَوۡ ضُحَىٰهَا۴۶﴾ [النازعات: ۴۲-۴۶].
«از تو دربارهی قیامت میپرسند که در چه زمانی واقع میشود؟ تو را چه آگهی و خبر از آن؟! (تو چیزی از آن نمیدانی). آگاهیِ از زمان قیامت، به پروردگارت واگذار میگردد (و اطّلاع از وقوع آن کار پروردگار تو است؛ نه تو). وظیفهی تو تنها و تنها بیم دادن و هشدار باش به کسانی است که از قیامت میترسند (و روح حقجویی و حقطلبی دارند). روزی که آنان برپایی رستاخیز را میبینند (چنین احساس میکنند که در جهان) گویی جز شامگاهی یا چاشتگاهی از آن درنگ نکردهاند و بسر نبردهاند».
در جای دیگر بیان میفرماید که قیامت ناگهان فرا خواهد رسید و همراه قیامت علامات و نشانههایی خواهد آمد:
﴿فَهَلۡ یَنظُرُونَ إِلَّا ٱلسَّاعَهَ أَن تَأۡتِیَهُم بَغۡتَهٗۖ فَقَدۡ جَآءَ أَشۡرَاطُهَاۚ فَأَنَّىٰ لَهُمۡ إِذَا جَآءَتۡهُمۡ ذِکۡرَىٰهُمۡ ١٨﴾ [محمد: ۱۸].
«انگار (کافران و منافقان تا قیامت فرا نرسد ایمان نمیآورند، و برای ایمان آوردن خود) قیامت را چشم میدارند که ناگهان برپا میشود؟! هماکنون علایم و نشانههای آن ظاهر شده است (که از جملهی آنها بعثت خاتمالانبیاء است). اما وقتی که قیامت فرا رسید، دیگر باور داشتن و اندرز گرفتن چه سودی به حالشان دارد؟!».
پیامبر صلی الله علیه و سلم وقتی که از او دربارهی آمدن قیامت سؤال شد فرمود:
«مَا الْمَسْئُولُ عَنْهَا بِأَعْلَمَ مِنْ السَّائِلِ». [مسلم و بخاری].
در مورد زمان آن من از تو داناتر نیستم.