علم بهتر از ثروت است

#قَالَ_امیرالمومنین_علی_بن_ابی_طالب_رضی_الله_عنه

کمیل بن زیاد نخعی روایت کرده است که روزی امام علی بن ابی طالب رضى الله عنه دستم را گرفت و مرا به منطقه ی (جبان) برد..

هنگامی که رسیدیم نفسی تازه کرد و فرمود: ای کمیل، همانا این قلب ها همچون ظرف هستند و بهترین آن، باظرفیت ترین آنهاست.
آن چه را که به تو میگویم به خاطر بسپار:

مردم سه دسته هستند:

عالمی ربانی،

طالب علمی که در راه نجات و خیر است ..
و دسته ای نادان که پیرو هر شخص بدتدبیر گمراهی می شوند

اینان با هر نسیمی که بیاید به طرفی کج می شوند و از نور علم خیری نبرده و خود را به پناهگاهی محکم نسپرده اند.

ای کمیل علم بهتر است از ثروت، چرا که علم تو را حفظ می کند اما تو باید ثروت را حفظ کنی..

علم با بخشیدن رشد می یابد اما مال با بخشیدن کاهش می یابد..

ای کمیل دوست داشتن علما حقی است که باید به جای آورده شود چرا که علما با کسب علم در دنیا لذت می برند و بعد از مرگ نیز به وسیله ی همان، زیباترین اتفاقات برایشان رخ می دهد

اما ثروت با از بین رفتن شخص کارش تمام است و توان استفاده از آن را ندارد (بعد از مرگ)

علم فرمانرواست اما ثروت فرمانبر است..

ای کمیل نگهبانان ثروت در حالی که زنده هستند نیز مرده اند اما علما جاودانه هستند به جاودانگی زمان..

هر چند جسم هایشان مفقود است اما شباهت و کارهایشان در قلب ها باقی است..

قالَ کُمَیْلُ بْنُ زِیَادٍ النَّخَعِیُّ : أَخَذَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ کَرَّمَ اللَّهُ وَجْهَهُ بِیَدِی , فَأَخْرَجَنِی إِلَى نَاحِیَهِ الْجَبَّانِ ، فَلَمَّا أَصْحَرَ تَنَفَّسَ , ثُمَّ قَالَ : یَا کُمَیْلُ إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ أَوْعِیَهٌ فَخَیْرُهَا أَوْعَاهَا ، احْفَظْ عَنِّی مَا أَقُولُ لَکَ : النَّاسُ ثَلاثَهٌ : عَالِمٌ رَبَّانِیٌّ ، وَمُتَعَلِّمٌ فِی سَبِیلِ نَجَاهٍ ، وَهَمَجٌ وَرَعَاعٌ ، أَتْبَاعُ کُلِّ نَاعِقٍ غَاوٍ ، یَمِیلُونَ مَعَ کُلِّ رِیحٍ لَمْ یَسْتَضِیئُوا بِنُورِ الْعِلْمِ وَلَمْ یَلْجَئُوا إِلَى رُکْنٍ وَثِیقٍ ، یَا کُمَیْلُ

الْعِلْمُ خَیْرٌ مِنَ الْمَالِ ، الْعِلْمُ یَحْرُسُکَ وَأَنْتَ تَحْرُسُ الْمَالَ ، وَالْعِلْمُ یَزْکُو عَلَى الإِنْفَاقِ وَالْمَالُ تُنْقِصُهُ النَّفَقَهُ ، یَا کُمَیْلُ مَحَبَّهُ الْعَالِمِ دَیْنٌ یُدَانُ بِهِ ، فِی کَسْبِهِ الْعِلْمِ لَذَّتُهُ فِی حَیَاتِهِ وَجَمِیلُ الأُحْدُوثَهِ بَعْدَ وَفَاتِهِ ، وَنَفَقَهُ الْمَالِ تَزُولُ بِزَوَالِهِ ، وَالْعِلْمُ حَاکِمٌ وَالْمَالُ مَحْکُومٌ عَلَیْهِ ، یَا کُمَیْلُ مَاتَ خُزَّانُ الأَمْوَالِ وَهُمْ أَحْیَاءٌ ، وَالْعُلَمَاءُ بَاقُونَ مَا بَقِیَ الدَّهْرُ : أَعْیَانُهُمْ مَفْقُودَهٌ ، وَأَمْثَالُهُمْ فِی الْقُلُوبِ مَوْجُودَهٌ

ألْجَلِیسُ الصَّالِحُ الکَافِی وَالأَنِیسُ النَّاصِحُ الشَّافِی لــــــــ { ألإمَام أبی الفرج المعافی المعروف بابنُ طَرار الجَرِیری المجلس الثامن والسبعون ‌[ الصفحه ۷۲۵]