علما و امامان گمراهی و ضلالت

پیامبر صلی الله علیه و سلم می فرماید: «وإنّما أخافُ على أمتی الأئمه المُضلین وإذا وقعَ علیهم السیفُ لم یُرفع إلى یومِ القیامه ولا تقومُ الساعه حتى یلحَقَ حیٌّ مِن أمّتی بالمشرکین وحتى تعبُدَ فئام من أمّتی الأوثانَ وإنّه سیکونُ من أمّتی کذّابون ثلاثونَ کلُّهم یزعم أنه نبیٌّ وأنا خاتم النبیین لا نبیَّ بعدی…»

ترجمه: نسبت به امتم از امامان گمراه کننده بیم دارم که چون شمشیری به روی آنان کشیده شود، تا روز قیامت غلاف نخواهد شد و قیامت برپا نخواهد شد تا اینکه گروهى از امتم به گروه مشرکان بپیوندد و دسته هایی از ایشان به پرستش بتها روی بیاورند و اینکه از میان امتم سی تن کذّاب و دروغگو ظهور خواهند کرد که هر کدام از آنها خود را پیامبر می داند حال آنکه من خاتم انبیاء هستم و پیامبری پس از من نخواهد بود.

[  این حدیث بخشی از روایتی است که اصل آن نزد مسلم (۲۸۸۹) و ابوداود (۴۲۵۲) و ترمذی (۲۱۷۶) می باشد و امام احمد نیز آن را در المسند به شماره (۲۲۹۵) آورده است. مصححان می گویند: اسناد آن به شرط مسلم صحیح است].