علمای شیعه علّت غیبت مهدی را چه میدانند؟

میگویند: علت غیبت این است که میترسد کشته شود.
اصول کافی، ج ۱ / ۳۳۷ – ۳۳۸

و از زراره روایت است که گفت: «قایم قبل از ظهورش غایب میشود، گفتم: چرا؟ گفت: می‌ترسد که کشته شود».
بحار الانوار، ج ۵۲ / ۹۷، و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۱۱ / ۱۰۹، و کتاب الغیبه طوسی، ص ۳۲۹ اصول کافی، ج ۱ / ۳۳۷ – ۳۳۸

توضیح:
چگونه این ادعای دروغ و بهتان را ساخته و پرداخته‌اند در حالی که آن‌ها مردم عوام خود را ملزم می‌کنند معتقد باشند که امامان می‌دانند چه وقت می میرند، و اصلاً می‌دانند چگونه می میرند و جز با اختیار خودشان نمی میرند.
ن ک اصول کافی، ج ۱ / ۲۵۸

و اگر امامی که شما در انتظارش هستید از ترس کشته شدن پنهان شده؛ پس چرا این امام پنهان شده در غار در زمانی که آل‌بویه شیعه بر بغداد مسلط شدند و خلفای بنی عباس را مجبور به اطاعت از خود کردند، و توسط شمشیرهای یأجوج و مأجوج دولت اسلام را نابود و متلاشی کردند ظاهر نشد و از زیر زمینی بیرون نیامد؟ آیا این فرصت مناسب نبود که خداوند فرج او را تعجیل نماید؟

چرا وقتی شاه اسماعیل صفوی به قدرت رسید و از اهل سنّت جویبار خون به راه انداخت؛ امام غایب خود را نشان نداد و بیرون نیامد؟

و چرا در زمان کریم خان زند که از بزرگترین پادشاهان ایران بود- که به نام «امام زمان» سکه ضرب کرد و خود را وکیل او به حساب میآورد امام غایب ظهور نکرد؟

چرا امروز که خمینی دولت تشکیل داده و ادعا میکند نائب کل امام معصوم است ظهور نکرده؟!

چرا تا امروز هم ظهور نکرده که ادعا میکنند جمعیّت شیعیان به بیش از دویست ملیون نفر رسیده و بخش عمده آن‌ها در انتظار ظهور او هستند؟!
ادعای دویست ملیون را آقای خمینی در حکومت اسلامی ص ۱۳۲ مطرح میکند!

آیا بین این همه شیعه آن ۳۱۳ نفر هنوز هتوز لیاقت یاری امام زمان را ندارند؟

چگونه امام غایب این مدّت طولانی زندگی کرده و تا کنون هم نمرده، در حالی که مردی به امام رضا گفت: فدایت شوم قومی امامت را در پدرت متوقّف کرده و گمان می‌برند که پدرت هنوز هم نمرده. امام رضا گفت: «دروغ میگویند، و آن‌ها کافر هستند به آنچه خداوند متعال بر محمّدص نازل فرموده، اگر خداوند متعال به خاطر نیاز مردم به کسی عمر او را طولانی میکرد؛ قطعاً زمان وفات رسول خداص را به تأخیر می‌انداخت».
– رجال الکشی ج۶/۳۸۳ رقم ۲۸۸ ح۸ (فی الواقفه )، بحار الأنوار ج۴۸/۲۶۵ ح۲۵

حال ببینیم علمای شیعه مذهب در مورد کسی که منکر ظهور قائم باشد چه حکمی دارند:
روایت کرده‌اند که پیامبرص (به دروغ آن‌ها) گفته: «هرکس امام قائم را که از فرزندان من است انکار کند، مرا انکار کرده است»
بحار الانوار ۵۱ / ۷۳

و شیخ شیعه ابن بابویه قمی می‌گوید: «کسی که وجود قائم را در زمان غیبت انکار کند؛ مثل شیطان است که از سجده کردن برای آدم امتناع ورزید»
اکمال الدین، ص ۱۳

و لطف الله صافی میگوید: «روایات زیاد و متعدّد در فضیلت انتظار وارد شده است».
منتخب الاثر ۴۹۹

همچنان کلینی نیز از بزرگترین علمای دین شیعه پا را فراتر گذاشته و میفرماید که انتظار از اصول دین شیعه ست.
کلینی روایت کرده که ابو جعفر گفت: «سوگند به خدا دین خودم و دین پدارانم را که با آن خدا را بندگی میکنیم به تو ارائه میدهم، شهادت لا اله الا الله و محمّد رسول الله و اقرار به آنچه پیامبرص از سوی خدا آورده، و ولایت و دوست داشتن دوست ما، و بیزاری جستن از دشمن ما و تسلیم شدن برای فرمان ما و انتظار قائم ما و اجتهاد و پرهیزگاری است».
کافی ۲ / ۲۱ – ۲۲

و علمای شیعه از اختراع عقیده غیبت چه سو استفاده های زیادی کرده اند از جمله:

بزرگترین سودی که عاید ایشان شده ارتداد و برگشتن بیشتر شیعیان از دینشان است.
خواننده محترم! از این سخن تعجب نکن، چون این مطلب از جعفر مقدس شیعه بیان شده است! چنان که یکی از یاران جعفر صادق میگوید: در مورد امام قائم ما و غیبت او و به تأخیر افتادن ظهور او و عمر طولانی ایشان و گرفتاری مؤمنان در این زمان بعد از او، و مشکوک شدن شیعه به خاطر طولانی بودن غیبت و مرتد شدن و برگشتن بیشترشان از دینشان … تأمّل کردم».
الغیبه طوسی، ص ۱۰۵ – ۱۰۶