علمای سلف اهل نظر و استدلال بوده اند

 

ابن تیمیه: می­ گوید: جای تعجب است که اهل کلام گمان می­ کنند اهل حدیث و سنت، مقلِّد هستند! و اهل نظر و استدلال نیستند و حجت بودنِ عقل را انکار می­ کنند.

گاهاً دیده شده است که می­ گویند: برخی از ائمه ­ی سنت عقل و اندیشه را منکر­اند! حرفشان پذیرفته نیست و به ایشان باید گفت: این حرف درست نیست. چرا که اهل سنت و حدیث آن­چه را در قرآن آمده است، انکار نمی­کنند؛ و این یک اصلِ پذیرفته شده است.

الله ـ در آیاتِ متعدد ما را به تدبر و تعقل و اندیشه فرا می ­خواند. هرگز ثابت نشده است که یکی از سلفِ امت، یا ائمه ­ی اهل سنت، تدبر و تعقُّل را منکر باشد. بلکه همگی در قبول آن اتفاق نظر دارند. اما باید این را هم مدّ نظر قرار داد که دو کلمه­ ی نظر و استدلال، از الفاظ مشترکِ بین متکلمین و اهل سنت می­ باشد. سلف، استدلال، نظر و کلامِ نو پیدا و بدعتِ متکلّمین را منکر هستند. از این­جاست که برخی فکر کردند چنین انکاری، یعنی انکار کلّی و ریشه ه­ای استدلال و نظر[۱].

 

 

 

 

 

 

 

 

[۱] . نقض المنطق، ابن تیمیه، ص ۴۷٫