وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
این گونه مراسم به دو صورت پدید می آیند. برخی بنابر تکلیف و اظهار افتخار و برتری نسبت به دیگران که هم اکنون نشانه های آن را بر می شماریم.
اطلاعیه ای برای شرکت در مراسم میلاد بنویسید و در آن قید کنید که در پایان جلسه شیرینی تقسیم نمی شود سپس ببینید چه کسی از نوشتن چنین مطلبی خشنود می گردد. از این مطلب نیت و اراده برگزار کننده مجلس را می توانید تشخیص دهید
اگر برای ریا و تفاخر نیست پس چرا ناراحت می شود . سپس اراده های شرکت کنندگان را ببینید. یعنی بالفرض هم اگر کسی جرات کرد و چنین اطلاعیه زد. آن گاه ببینید چه کسی شرکت می کند . دو نوع مجلس برگزار کنید. یکی همراه شیرینی و دیگری بدون شیرینی ، سپس ببینید در چه مجلسی تعداد شرکت کنندگان بیشتر است.
نشانه دوم ریا و تظاهر این است که اگر برگزار کننده در پایان مجلس شیرینی کم بیاورد خیلی در اضطراب می افتد که آبرویم رفت شیرینی کم آوردم .
بنا براین اگر مولود خوانی را کاری دینی می دانند چرا برگزار کنندگان در صورت های فوق احساس شرمندگی می کنند؟
مواعظ حکیم الامت علامه اشرف علی تهانوی ؛جلد دوم؛ص(۲۲۲)