وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
شیخ کلینی در کتاب کافی و شیخ صدوق در کتاب اکمال الدین روایات متعددی از حضرت صادق نقل می‌کنند که سبب غیبت امام، خوف بر حیات خود و تقیه می‌باشد.
محمد بن یحیی، عن جعفر بن محمد،…..عن زراره قال:
سمعت ابا عبدالله. علیه السلام یقول:ان القائم علیه السلام. غیبه قبل ان یقوم،قلت : ولم؟
قال؛ انه یخاف و أومأ بیده الی بطنه یعنی القتل.
(کافی ج۲ ص۵۶۸).
حتی روایاتی دیگر نیز در کتب شیعه هست که علت تولد پنهانی او را به خاطر ترس از خلیفه عباسی می‌دانند،
سید مرتضی در کتاب الشافی جلد۳ صفحه ۱۴۹ می‌گوید:
اگر مهدی برای جانش بترسد واجب است بر او غایب و مستور بماند و همچنین بیان کرده که دفع ضرر واجب منطقی و عقلی است.
و شیخ طوسی در الغیبه صفحه ۲۰۳ می‌گوید:
سببی نمی‌بینم برای عدم ظهورش جز خوف از تهاجم و کشته شدن، اگر چیزی غیر از این بوده برایش جایز نیست در غیبت بماند و می‌بایست همچون دیگران مشکلات و سختی‌ها را تحمل کند، چون انبیاء و ائمه و اولیاء منزلتشان به مقدار تحمل کردن مشاکل و ناهمواریها در راه خدا ارتباط دارد.
شیخ طوسی در اینجا اینگونه گفته، ولی شیعه در جایی دیگر می‌گوید: ایمان ما به عصمت مهدی اقتضا می‌کند که تسلیم وجود حکمتی برای غیبت او باشیم (إکمال الدین نوشته صدوق ص۲۱ و ۸۵).
ولی در اینجا شیخ طوسی می‌گوید: اگر خوف از مرگ نباشد دیگر برای مهدی جایز نیست در غیبت بماند و باید ظهور کند و چون انبیاء و اولیاء دیگر سختی‌ها را تحمل کند.!
( پس چطور میخواهد میلیون ها نفر را نجات بدهد در حالی که برای جان خود میترسد ).