عقیده شرک به الله تعالی (۲)

نگاه کنید که چگونه به دروغ تفسیر این آیه را به جعفر صادق نسبت داده‌اند، در حالتی‌که همه آن آیات در زمینه توصیه الله تعالی و این‌که الله تعالی خالق همه چیز است و هموست که بایستی همه عبادات را متوجه او ساخته می باشد.

چگونه آن را تحریف کرده‌اند و آن شرک جلی را از آن بیرون آورده‌اند؟ خدا به آنها سزا بدهد. و بدین‌سان این مفسر شیعی در تفسیر این گفته الهی: ﴿وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِیَعۡبُدُونِ ۵۶﴾ [الذاریات: ۵۶]. گفته که جعفر صادق به نقل از حسین t آن را چنین تفسیر کرده که الله تعالی جن و انس را آفریده تا او را بشناسند، چون اگر او را بشناسند، او را عبادت خواهند کرد. آنگاه یکی از آنها پرسید:‌ آن شناخت چیست؟! جواب داد: به اینکه مردم امام زمان خود را بشناسند[۱].

و کلینی در اصول کافی نقل کرده که امام محمد باقر گفته: ما صورت و چشم خدا در خلقش هستیم و دستان او هستیم که به رحمت بر بندگان باز و گسترده شده است[۲]. و همچنین گفته: ما زبان الله تعالی و صورت الله تعالی و ما چشم الله تعالی در میان خلقش هستیم[۳].

و از ابی‌عبدالله  علیه السلام (جعفر صادق) نقل شده که امیرالمؤمنین چه بسیار که می‌گفت: من شریک الله تعالی در میان بهشت و جهنم هستم … چندین خاصیت به من داده شده که قبل از من به کس داده نشده، (علوم) مربوط به مرگ و مصیبت‌ها و نسب‌ها و فصل الخطاب را یاد گرفتم. آنچه که از من سبقت گرفته (و قبل از من بوده) از دست من در نرفته، و آنچه را که از من پنهان و غایب شده، غایب نشده است[۴].

نگاه کنید که چگونه به خود جرأت داده‌اند که صفات الله تعالی را برای حضرت علی ثابت کنند. و همچنین مفسر شیعی مقبول‌ احمد در تفسیر این آیه سوره قصص: ﴿کُلُّ شَیۡءٍ هَالِکٌ إِلَّا وَجۡهَهُۥ﴾ [القصص: ۹۹]. گفته که جعفر صادق در تفسیر آن گفته است:‌ما صورت خدا هستیم.

نگاه کنید که چگونه امام را به‌عنوان خدایی جاویدان قرار داده‌اند. خداوند از آنچه که آن ظالمان می‌گویند بس بدور است.

و کلینی در باب اینکه «ائمه علم آنچه که بوده و خواهد بود و اینکه چیزی بر آنها پوشیده نیست». از جعفر صادق نقل کرده. که: «من آنچه را که در آسمان‌ها و زمین و آنچه را که در بهشت و جهنم است، می‌دانم و آنچه را که بوده، و آنچه را که خواهد بود، می‌دانم»[۵].

و نیز در اصول کافی آمده است: «آنها هر چه را که بخواهند، حلال، و هرچه را که بخواهند حرام می‌نمایند و هرگز نخواهند خواست مگر آنکه خدا بخواهد»[۶].

و کلینی همچنین درباب اینکه ائمه‌ می‌دانند که چه وقتی می‌میرند، و فقط با انتخاب خود می‌میرند، ذکر کرده که ابوعبدالله گفته است: «هر امامی که نداند چه بر سرش می‌آید، پس او حجت خدا بر خلقش نیست»[۷].

در حالی‌که الله تعالی می‌فرماید:‌

﴿ قُل لَّا یَعۡلَمُ مَن فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ ٱلۡغَیۡبَ إِلَّا ٱللَّهُ﴾ [النمل: ۶۵].

 و فرموده:

﴿وَعِندَهُۥ مَفَاتِحُ ٱلۡغَیۡبِ لَا یَعۡلَمُهَآ إِلَّا هُوَ﴾ [الأنعام: ۵۹].

ولی شیعه‌ ائمه خود را در علم غیب با خداوند شریک ساخته‌اند.

و کلینی در باب اینکه اگر بر ائمه ساتر قرار داده شود، به هر انسانی موارد زیان و سود او را به او خاطر نشان می‌سازند، ذکر کرده که ابوجعفر علیه السلام گفته:‌«اگر بر زبان‌های شما دهان‌بندی قرار داده شود، برای هر شخصی موارد زیان و سود او را خاطر نشان می‌ساختم»[۸].

و نیز کلینی در اصول کافی که بزرگترین مراجع شیعه است، در باب (ائمه همه علومی را که به ملائکه و انبیاء و پیامبران علیهم‌السلام، داده شده، می‌دانند،) از حضرت ابی‌عبدالله  علیه السلام ذکر کرده که او گفته است:‌ الله تعالی دارای دو علم است، علمی که ملائکه و پیامبران و رسولانش را هم از آن مطلع ساخته، پس از آن علم ما هم مطلع هستیم. و علمی که به خود اختصاص داده است. پس اگر چیزی از آن بنظر خدا رسید، ما را از آن هم مطلع می‌سازد و ائمه قبل از ما هم بدان‌ها عرضه شده است».

نگاه کنید، آنها به زعم خودشان ائمه را حتی از ملائکه و پیامبران و رسولان هم داناتر و عالم‌تر دانسته‌اند. و آنها را با الله در علومش شریک دانسته‌اند. همه اینها کفر و دروغ و بهتان است.

و اصول کافی و مراجع و مؤلفات دیگر شیعه سرشار از این چرندیات و تهمت‌هاست و ما فقط در اینجا قسمت کوتاهی را ذکر کردیم. و شیعه‌ها دارای قصیده‌ای  به زبان اردو هستند که آکنده از شرک به الله تعالی است. در آن قصائد شدیداً درباره أئمه اغراق شده است تا جائیکه در بعضی از آنها آمده است که سایر پیامبران در وقت سختی و شدت از علی مدد و کمک می طلبند مثلاً نوح در وقت غرق شدن از او کمک خواسته، و ابراهیم و لوط و هود و شیث همگی از او کمک خواسته، و او هم آنها را یاری داده است. و اینکه معجزات علی عظیم و شگفت‌آور است! و علی (پناه بر خدا) بر همه چیز قادر و توانا است.

سطور فوق تنها چندین عبارت از کتب معتمد شیعه است تا خواننده بداند که کتاب‌های آنان سرشار از این‌گونه عقاید شرک‌آمیز است. پس آیا کسی با وجود دارا بودن این عقاید می‌تواند مسلمان باقی بماند؟!.

خداوند می‌فرماید:‌

﴿ٱللَّهُ خَٰلِقُ کُلِّ شَیۡءٖۖ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٖ وَکِیلٞ ۶٢﴾ [الزمر: ۶۲].

«الله خالق هر چیزی است، و بر همه چیز وکیل (و آگاه) است».

و می‌گوید:

﴿وَلَا یُشۡرِکُ فِی حُکۡمِهِۦٓ أَحَدٗا﴾ [الکهف: ۲۶].

«و کسی را در حکم ‌رانی‌اش شریک نمی‌گیرد».

 و می‌فرماید:‌

﴿ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَیُّ ٱلۡقَیُّومُۚ لَا تَأۡخُذُهُۥ سِنَهٞ وَلَا نَوۡمٞۚ لَّهُۥ مَا فِی ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِی ٱلۡأَرۡضِ﴾ [البقره: ۲۵۵].

«خدایی که هیچ معبودی جز او وجود ندارد. اوست زنده (و) قیوم، نه خوابى سبک او را فرو مى‏گیرد و نه خوابى گران‏، هر آنچه را که در آسمان‌ها و زمین است، از آنِ اوست‏».

و فرموده:‌

﴿وَلَقَدۡ أُوحِیَ إِلَیۡکَ وَإِلَى ٱلَّذِینَ مِن قَبۡلِکَ لَئِنۡ أَشۡرَکۡتَ لَیَحۡبَطَنَّ عَمَلُکَ وَلَتَکُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِینَ ۶۵﴾ [الزمر: ۶۵].

«و قطعاً به تو و به کسانى که پیش از تو بودند وحى شده است: «اگر شرک ورزى حتماً کردارت تباه و مسلّماً از زیانکاران خواهى شد».

و می‌گوید:

﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا یَغۡفِرُ أَن یُشۡرَکَ بِهِۦ وَیَغۡفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِکَ لِمَن یَشَآءُ﴾ [النساء: ۴۸].

«به راستى خداوند [آن را] که به او شرک آورده شود، نمى‏بخشد و جز آن را براى هر کس که بخواهد، مى‏بخشد و هر کس که به خدا شرک آورد، گناهى بزرگ بربافته است‏».

و فرموده:‌

﴿إِنَّهُۥ مَن یُشۡرِکۡ بِٱللَّهِ فَقَدۡ حَرَّمَ ٱللَّهُ عَلَیۡهِ ٱلۡجَنَّهَ وَمَأۡوَىٰهُ ٱلنَّارُ﴾ [المائده: ۷۲].

«بى‌گمان کسى که به خداوند شرک آورد، خداوند بهشت را بر او حرام مى‏گرداند و جایگاهش آتش [دوزخ‏] است».

 و فرموده:

﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا یَخۡفَىٰ عَلَیۡهِ شَیۡءٞ فِی ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِی ٱلسَّمَآءِ ۵﴾ [آل‌عمران: ۵].

«به یقین خدا [ست که‏] چیزى در زمین و در آسمان بر او نهان نمى‏ماند».

این آیات و امثال آنها صریحاً قایل بر این هستند که تنها خداوند خالق همه چیز است و تدبیرکننده و چاره‌اندیش آسمان‌ها و زمین است و بر همه چیز توانا است و او همه چیز را می‌داند.

و شیعه در پی اثبات صفات الهی برای ائمه خود می‌باشند، آیا اثبات صفت الهی برای غیر الله شرک نیست؟!.

و کسی که معتقد به اثبات آن برای غیرالله باشد، آیا مشرک نیست؟! بلکه این شرک در صفات خداوند است، و گوینده چنین اقوالی، واقعاً مشرک است.

[۱]– بیوگرافی مقبول احمد, ص ۱۰۴۳

[۲]– اصول کافی ص ۸۳٫

[۳]– اصول کافی ص ۸۴٫

[۴]– اصول کافی ص ۱۱۷٫

[۵]– اصول کافی ص ۱۶۰٫

[۶]– اصول کافی ص ۲۷۸٫

[۷]– اصول کافی ص ۱۵۸٫

[۸]– اصول کافی ص ۱۹۳٫