عقیده امام احمد در مورد قضا و قدر

• ابن جوزی در مناقب، نامه احمد بن حنبل به مسرد را آورده که به او نصیحت کرده: (و به خیر و شر قدر ایمان بیاورید، و شیرینی و تلخیش از طرف خداوند است).[۱]
• خلال از ابوبکر مروزی روایت کرده که: (از ابوعبدالله – احمد بن حنبل – سؤال شد که آیا خیر و شر بر بندگان تقدیر شده‏اند ؟ و خداوند خیر و شر را خلق کرده؟ گفت: بله، خداوند آنها را تقدیر کرده است).[۲]
• در کتاب السنه تألیف امام احمد آمده که: (و قدر خیر و شرش، کم و زیادش، ظاهر و باطنش، شیرینی و تلخیش، پسند و ناپسندش، زشت و زیبایش، اول و آخرش، همگی از طرف خداوند است، سرانجامیست که خداوند برای بندگانش به آن حکم داده و سرنوشتی است که خداوند آن را مقدر کرده هیچ کس نمی‏تواند از مشیت خداوند عزوجل بیرون رود، و از سرانجامش تجاوز کند).[۳]
• خلال از محمد بن ابی هارون از ابی حارث روایت کرده که گفته: (شنیدم که ابوعبدالله – احمد بن حنبل – می‏گفت: خداوند عزوجل عبادت و گناه را مقدر کرده و خیر و شر را نیز معین کرده، و برای هر کس که بهشتی بودن تقدیر شده باشد او بهشتی است و برای هر کس جهنمی‏بودن تقدیر شده باشد او جهنمی‏است).[۴]
• عبدالله بن احمد می‏گوید: (از پدرم شنیدم، هنگامی‏که علی بن جهم از او در مورد کافر بودن شخص قدری سؤال کرد گفت: «اگر انکار علم کند، یعنی بگوید، خداوند تا زمانی که علم را خلق نکرده، عالم نبوده، پس عالمانه علم خداوند را انکار کند، او کافر است»).[۵]

عبدالله بن احمد می‏گوید: (پدرم یک بار دیگر در مورد نماز خواندن پشت سر شخص قدری از او سؤال شد گفت: اگر شخص قدری بر عقیده اش پافشاری کند و مردم را به سوی آن دعوت کند، پشت سرش نماز خوانده نمی‏شود).[۶]

 

 

[۱] – مناقب امام احمد ص۱۶۹-۱۷۲٫

[۲] – خلال، السنه (ق- ۸۵).

[۳] – السنه، ص۶۸٫

[۴] – خلال، السنه (ق- ۸۵).

[۵] – عبدالله بن احمد، السنه ص۱۱۹٫

[۶] – السنه (۱/۳۸۴).