- امام ابوحنیفه میگوید: (ایمان، اقرار و تصدیق است.)[۱]
- امام ابوحنیفه میگوید: (ایمان، اقرار زبانی و تصدیق قلبی است و اقرار به تنهایی ایمان محسوب نمیشود).[۲] و امام طحاوی از ابوحنیفه و دو شاگردش این را نقل کرده است.[۳]
- امام ابوحنیفه میگوید: (و ایمان، زیاد و کم نمیشود).[۴]
میگویم – مؤلف کتاب – :عقیده ابوحنیفه در مورد عدم زیاد شدن ایمان و تعریف آن که تصدیق قلبی و اقرار زبانی است و عمل خارج از حقیقت ایمان است. برخلاف عقیده سایر ائمه اسلام مثل: مالک، شافعی، احمد، اسحاق، بخاری و امثال آنهاست و حق هم با آنهاست. و عقیده ابوحنیفه دور از صواب و حقیقت است ولی او با وجود این پاداش داده میشود چون اجتهاد کرده است.
و ابن عبدالبر و ابن ابی الغر الحنفی میگویند: نمیدانند که آیا ابوحنیفه از این اعتقاداتش برگشته است یا نه؟ والله اعلم.[۵]
[۱] – الفقه الاکبر ، ص۳۰۴٫
[۲] – الوصیه مع شرحها، ص۲٫
[۳] – الطحاویه مع شرحها، ص۳۶۰٫
[۴] – الوصیه مع شرحها، ص۳٫
[۵] – ابن عبدالبر، التمهید، ۹/۲۴۷، شرح العقیده الطحاویه، ص۳۹۵٫