عفّت‌ ورزی

در این سخن یُوسف علیه السّلام: « پروردگارا؛ زندان برای من خوشایندتر از آن چیزی است که مرا بدان فرا می‌خوانند، و اگر (شرّ) نیرنگ ایشان را از من باز نداری، بدانان می‌گرایم و از زمرۀ نادان می‌گردم. »

دو عبرت (فایده) نهفته است:
اوّل: ترجیح دادن زندان و سختی‌هایش بر ارتکاب معاصی و گناهان.
دوّم: طلب دعا و درخواست از خداوند که قلب را بر دینش ثابت و بر طاعتش مشغول بگرداند.

در غیر اینصورت اگر قلب بر این امور (شریعت خدای متعال) استوار و پایدار نماند، صاحبش به گروه گناه‌کاران و آمرین به معاصی گرایش می‌یابد و از زمرۀ نادانان می گردد.

ابن تیمیه رحمه الله
[ مجموع الفتاوى: ج۱۵- ۱۳۰ ]

( رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إلَیَّ مِمَّا یَدْعُونَنِی إلَیْهِ وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّی کَیْدَهُنَّ أَصْبُ إلَیْهِنَّ وَأَکُنْ مِنَ الْجَاهِلِینَ )