عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی اللّٰه عنه عَنِ النَّبِیِّ صلی اللّٰه علیه و آله و سلم قَالَ:
«إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْعُطَاسَ، وَیَکْرَهُ التَّثَاؤُبَ. فَإِذَا عَطَسَ فَحَمِدَ اللَّهَ؛ فَحَقٌّ عَلَى کُلِّ مُسْلِمٍ سَمِعَهُ أَنْ یُشَمِّتَهُ، وَأَمَّا التَّثَاؤُبُ؛ فَإِنَّمَا هُوَ مِنَ الشَّیْطَانِ فَلْیَرُدَّهُ مَا اسْتَطَاعَ، فَإِذَا قَالَ: هَا ضَحِکَ مِنْهُ الشَّیْطَانُ».
(بخارى:۶۲۲۳).
ترجمه:
ابوهریره رضی اللّٰه عنه می گوید:
نبی اکرم صلی اللّٰه علیه و آله و سلم فرمود:
«خداوند، عطسه را میپسندد ولی خمیازه را نمی پسندد. پس اگر مسلمانی, عطسه زد و الحمدلله گفت، بر هرمسلمانی که آنرا می شنود, لازم است که در جوابش، یرحمک الله بگوید.
اما خمیازه ازطرف شیطان است و تا میتوانید آن را دفع کنید. زیرا هنگامی که شخص (دهانش را باز می کند و) ها می گوید، شیطان به او میخندد».