وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
عصمت و علم غیب را از ائمه نفى مى‌کند
حضرت على فرمود: «از پشت گرمى به آرزوها برحذر باش، زیرا آرزوها سرمایۀ نابخردان است. نشانۀ عقل و خرد، به خاطر سپردنِ تجربه‌هاست و بهترین تجربه‌ها آن است که تو را پند دهد؛ و رفتار نرم، از کَرَم و بزرگوارى است. فرصت را غنیمت شمار، پیش از آنکه اندوه گلوگیر شود. هرجوینده‌اى به هدف نمى‌رسد؛ و از جمله تبهکارى‌ها، ضایع‌کردن توشه و از دست‌دادنِ معاد است. هرکارى سرانجامى دارد و آنچه برایت مقدر است، به دست خواهى آورد. تاجر در خطر است و چه بسا چیزهاى اندک که بسیار با برکت‌تر از چیزهاى زیاد هستند»[۴۹].
همچنین ایشان فرمود: «وقتى که برادرت را اندرز مىدهى، چه نیک و چه ناهنجار، سخن از سر اخلاصگوى و خشم خود اندکاندک فرو خور که من به شیرینى آن شربتى ننوشیدهام و پایانى گواراتر از آن ندیدهام. با آنکه با تو درشتى کند، نرمى نماى تا او نیز با تو نرمى کند. با دشمن خود جوانمردی و کرامت کن که [از بین انتقام و بخشش] آن شیرینترین پیروزى است. اگر خواستی با دوست خود قطع رابطه کنی، جایى براى آشتى بگذار که اگر روزى بازگشتن خواهد، تواند. اگر کسى درباره تو گمان نیک برد، تو نیز با کارهاى نیک خود گمانش را به حقیقت پیوند. به اعتمادى که میان شماست، حق دوستت را ضایع مکن، زیرا کسى که حق او را ضایع کنى، دیگردوست تو نخواهد بود. با کسانت چنان کن که بىبهرهترین مردم از تو نباشند. با کسى که از تو دورى مىجوید، دوستى مکن؛ و نباید دوست تو در گسستن پیوند دوستى، دلیلى استوارتر از تو در پیوند دوستى داشته باشد و نباید انگیزهاش در بدى کردن به تو از نیکى کردن به تو بیشتر باشد. ستمِ آنکه بر تو ستم روا مىدارد در چشمت بزرگ نیاید، زیرا در زیان تو و سود خود مىکوشد. پاداش کسى که تو را شادمان مىسازد، بدىکردن به او نیست»[۵۰].
[۴۹]- نامه ۳۱ . [۵۰]- همان.