عدم پرداخت زکات
«مَا مِنْ صَاحِبِ ذَهَبٍ وَلَا فِضَّهٍ، لَا یُؤَدِّی مِنْهَا حَقَّهَا، إِلَّا إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهِ، صُفِّحَتْ لَهُ صَفَائِحُ مِنْ نَارٍ، فَأُحْمِیَ عَلَیْهَا فِی نَارِ جَهَنَّمَ، فَیُکْوَى بِهَا جَنْبُهُ وَجَبِینُهُ وَظَهْرُهُ، کُلَّمَا بَرَدَتْ أُعِیدَتْ لَهُ، فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَهٍ، حَتَّى یُقْضَى بَیْنَ الْعِبَادِ، فَیَرَى سَبِیلَهُ، إِمَّا إِلَى الْجَنَّهِ، وَإِمَّا إِلَى النَّارِ».[۱]
«هر صاحب طلا و نقرهای که زکات آنها را ندهد، روز قیامت، (آن طلا و نقره) برایش به ورقهای آتشین، تبدیل شده با آتش جهنم گرم میشوند و به وسیلهی آنها پهلوها و پیشانی و پشتش داغ میگردد. و هرگاه، سرد شوند، دوباره داغ میشوند. و این حالت در روزی که به اندازهی پنجاه هزار سال است تکرار میشود تا اینکه میان بندگان حسابرسی میشود، پس راهش را به سوی بهشت و یا جهنم مشاهده میکند».
[۱]– صحیح مسلم (۹۸۷).