یکی از آفت هایی که مانع می شود آثار دعا به دنبال آن بیاید این است که شخص عجله نماید و اجابت را آهسته و دیر بپندارد.لذا ناامید گردد و دعا را رها کند.این شخص مانند کسی است که بذری یا نهالی بکارد و از آن مواظبت نماید و آن را آب دهد و چون به آرامی رشد می یابد،آن را ترک و رها کند.
در صحیح بخاری از ابوهریره روایت شده است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
((یستجاب لأحدکم ما لم یجعل یقول قد دعوت فلم یستجب لی)){بخاری۵۹۸۱}.
[دعای هر یک از شما اجابت می شود؛در صورتی که عجله نکند و بگوید:دعا نمودم و دعای من اجابت نشد].
و همچنین در صحیح مسلم از ابوهریره روایت شده است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
[همواره دعای شخص اجابت می شود؛تا زمانی که برای گناه و قطع صله ی رحم دعا نکند و تا زمانی که عجله نکند.گفته شد ای رسول الله!عجله کردن چگونه است؟فرمود:شخص می گوید:دعا نمودم و دعا نمودم،اما ندیدم که دعای من اجابت شود.پس ناامید می شود و دعا را رها می کند.]{مسلم۲۷۳۵}.