امام ابوالحسن اشعری فقط یک دانشمندی عقلی و علمی نبود، بلکه علاوه رهبری امامت و اجتهاد در زمان خود، در علم و عقل به صفات عبادت و تقوی و اخلاق فاضله نیز آراسته بود، این خصوصیت کلیه پیشوایان گذشته است. فقیه احمد بن علی گفته است: «من تا مدّت ۲۰ سال در خدمت امام اشعری بودم برتر از ایشان در خوف از نافرمانی پروردگار، احتیاط، حیا و حجت در امور دنیا، کوشش در امور آخرت کسی را ندیدم». متکلم ابوالحسن هروی بیان داشته: «امام ابوالحسن سالهای سال با وضوء عشاء، نماز صبح را خوانده است» (یعنی اصلاً در شب نخفته است) خادمشان بندار بن حسین گفته است که: درآمد امام ابوالحسن از یک قطعه زمین موروثیشان بود که پدر بزرگ وی، بلال بن ابی برده بن ابو موسی اشعری وقف کرده بود و درآمد روزانه این زمین ۷۷ درهم بود[۱].
[۱]– تبیین کذب المفتری ص۱۴۱ و ۱۴۲٫