عبادالرحمن حکمت مشروع شدن روزه را می‌دانند…

می‌دانند که روزه بدون سبب و بیهوده مشروع نگردیده…
آری… قضیه اصلا ترک آب و غذا نیست…
مساله بسیار بزرگتر از این است… روزه مشروع گردید تا انسان بداند پروردگاری دارد که هرگاه بخواهد روزه را مشروع می‌سازد و هرگاه بخواهد، خوردن را! هر حکمی که بخواهد می‌دهد و هر چیزی را بخواهد برمی‌گزیند… و اینچنین تقوا و خشیت او را پیشه می‌سازد…
﴿یَٰأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ کُتِبَ عَلَیۡکُمُ ٱلصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى ٱلَّذِینَ مِن قَبۡلِکُمۡ لَعَلَّکُمۡ تَتَّقُونَ ١٨٣﴾ [البقره: ۱۸۳].
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید روزه بر شما فرض گردید، چنانکه بر کسانی که پیش از شما بودند فرض شد، امید که تقوا پیشه کنید».
آری… تا تقوا پیشه کنید…
و تقوا یعنی خشیت همیشگی از خداوند…
گناهان را رها کن، چه بزرگ و چه کوچک، تقوا این است
و چنان راه برو که رونده، بر زمین پر از خار می‌رود…
هیچ گناه کوچکی را حقیر مدان… کوه‌ها از دانه‌های شن ساخته شده‌اند!
تقوا یعنی ترس از آن جلیل، و عمل به تنزیل، و قناعت به کم و آماده شدن برای روز سفر…
هر کس تقوا را محقق سازد احساس می‌کند که همه‌ی زندگی‌اش از آن خداوند متعال است… هر چه بخواهد با آن می‌کند… به وقتِ نماز، نماز می‌گزارد و به وقت روزه، روزه می‌گیرد… در هنگامِ جهاد به جهاد می‌پردازد و همراه با صدقه دهندگان، صدقه می‌دهد…
نفسش بهره‌ای از این زندگی ندارد، بلکه همه‌اش وقف الله متعال است…
این است حقیقتِ تقوا… یعنی با همه‌ی وجودت از الله اطاعت کنی…
اما آیا متقی است کسی که شکمش از غذا روزه گرفته، اما چشمانش از نگاه به حرام، و گوشش از شنیدن معصیت، و زبانش از گفتن گناه، روزه نیست؟
آیا باتقوا است کسی که در روز، اجر جمع می‌کند و شب، همه‌اش را با شنیدن ترانه‌ای مبتذل و دیدن رقصی گناه‌آلود به آتش می‌کشد؟
و شیاطین انس همه‌ی این گناهان را در نظر او زیبا جلوه می‌دهند!
بله! شیاطین انس! شیطان‌ها جنی به زنجیر کشیده شده‌اند، و برای جبران آن، شیاطین انس شروع به فعالیت می‌کنند!
حتی شیاطین انس به شبِ روزه‌داران اکتفا نکرده‌اند، بلکه روز آن‌ها را به نیز به اشغال خود درآورده‌اند و کار به جایی رسیده که جمعی بسیار از روزه‌داران، روز و شب را در برابر تلویزیون‌ها می‌گذرانند و از روزه تنها به غذا نخوردن اکتفا کرده‌اند و احساس نمی‌کنند که مرتکب گناه می‌شوند…
عجیب است… مگر کسی از ما هم هست که حرام بودن نگاه به زن نامحرم را قبول نداشته باشد؟
یا حرمت ترانه‌ها و آلات موسیقی؟
یا حرمت نگاه کردن به جادوگری؟
برنامه‌هایی را به مردم نمایش می‌دهند که اگر دقت کنی خواهی دید هیچ یک از تولید کننده‌ها یا نویسنده‌های آن از علمای متقی یا مصلحان و دلسوزان نیستند… بلکه بیشترشان را فاسقان و اهل خمر و شهوت‌پرستانی تشکیل می‌دهند که به جنگ خدا و رسول رفته‌اند و تنها به فکر پول هستند…

این ماه، ماه روزه است…
به راستی که تمامی این سخنانی که گفته شد معنای واقعی صوم هستند…
معنای واقعی بندگی بودند…

این بود مختصری از میدان جهاد عبادالرحمن و عبادالشیطان…

براستیکه هر دو طایفه ی به نحو احسن حقشان را ادا کردند…والله المستعان

ابن حجر الکوردی