عبادات بدنی

الله تعالی می‌فرماید: ﴿وَأَقِیمُواْ ٱلصَّلَوٰهَ وَءَاتُواْ ٱلزَّکَوٰهَ﴾ [البقره: ۴۳]. «و نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید». پس دستور الله متعال بر انجام این دو عمل (یعنی: نماز و زکات) دلیل بر این است که این دو عمل عبادت است.

باز می‌فرماید: ﴿فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَٱنۡحَرۡ٢﴾ [الکوثر: ۲]. «تنها برای پروردگار خود نماز بخوان و قربانی کن». دستور او تعالی به قربانی کردن دلالت بر پسندیده بودن قربانی نزد الله متعال می‌کند، پس قربانی عبادت است.

و باز می‌فرماید: ﴿وَمَآ أَنفَقۡتُم مِّن نَّفَقَهٍ أَوۡ نَذَرۡتُم مِّن نَّذۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ یَعۡلَمُهُۥۗ﴾ [البقره: ۲۷۰]. «و هر نفقه‌ای را که انفاق کردید، یا هر نذری که بر خود لازم گردانیدید، قطعا الله آن را می‌داند». پس مدح و ستایش الله بر نذر کنندگان و وعده آن‌ها به پاداش نیک، دلیل بر اینست که نذر عبادتی پسندیده نزد الله متعال است و برای غیر او روا نمی‌باشد.

و به همین گونه هر عملی ثابت شود که آن عبادت است، دیگر انجام آن عمل برای غیر الله به هیچ وجه جایز نیست هر چند درجه آنکس و منزلتش بلند باشد؛ زیرا آن عمل تنها حق الله متعال است.

الله تعالی می‌فرماید: ﴿فَٱعۡبُدِ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّینَ﴾ [الزمر: ۲]. «پس الله را پرستش کن و پرستش خود را منزه و خالص برای او گردان».

و می‌فرماید: ﴿إِیَّاکَ نَعۡبُدُ﴾ [الفاتحه: ۵]. «تنها تو را می‌پرستیم» این آیه عبادت را تنها منحصر برای الله متعال می‌داند، یعنی: ما هیچ کس و هیچ چیز را غیر از تو نمی‌پرستیم.