یکی از اسباب هدایت و تداوم و بقا بر آن؛ داشتن علم شرعی است. کسی که به احکام شریعت علم داشته باشد و طریقهی صحیح عبادات را بداند، عبادت او نیز به قبولی نزدیکتر خواهد شد و این علم برایش همانند چراغی خواهد بود که راه و مسیر او را برای عبادت صحیح پروردگار روشن میکند.
کتب عمر بن عبد العزیز / إلى أهل الـمدینه: «من تعبّد بغیر علم کان ما یفسد أکثر مـمّـا یصلح»[۱].
عمر بن عبدالعزیز / برای اهل مدینه نوشت: «هرکس خدا را بدون علم عبادت کند، آنچه را که فاسد میکند بیشتر است از آنچه اصلاح میکند».
[۱]– «سنن الدارمی» (۱/ ۱۰۳).