طهارت در لغت به معنای نظافت و پاکی از هر نوع نجاست است و در اصطلاح عبارت است از رفع بیوضویی یا برداشتن نجاست.
۱- انواع آبها:
هر آبی که از آسمان فرود آید و یا از زمین خارج شود پاککننده است:
به دلیل فرموده خداوند متعال:
﴿وَأنْزَلْنَاْ مِنَ السَّمَاْءِ مَاْءً طَهُورا﴾
«و ما هستیم که از آسمان آب پاک و پاککننده را نازل میگردانیم».
و به دلیل فرموده پیامبرﷺ درباره دریا:
(هو الطهور ماؤه، الحل میتته)
«آب آن پاک کننده و مردار آن حلال است».
و به دلیل فرموده پیامبرﷺ درباه آب چاه:
(إن الماء طهور لاینجسه شی)
«آب پاک کننده است و هیچ چیزی آن را نجس نمیکند».
اگر چیزی پاک با آب آمیخته شود، در صورتی که نام آن از حالت اصلی خارج نشود، بصورت پاککننده باقی خواهد ماند.
به دلیل فرموده پیامبر ﷺبه زنانی که خواستند دخترش را (برای دفن) تجهیز کنند:
«او را سه یا پنج بار یا اگر لازم دانستید بیشتر از آن با آب و سدر بشویید و در آخرین بار کافور یا مقداری از آن را در آب قرار دهید».
به محض داخل شدن نجاست در آب، به نجس بودن آن حکم نمیشود مگر وقتی که آب تغییر کند.
به دلیل حدیث ابوسعید که گفت:
«گفته شد ای رسول خدا: آیا از چاه بضاعه وضو بگیریم؟ و آن چاهی است که پارچه آلوده به خون حیض و لاشه سگها و چیزهای گندیده در آن انداخته میشود، پیامبر فرمود: آب پاک کننده است و هیچ چیزی آن رانجس نمیکند».