طهارت و پاکیزگی: پاکی بـدن و لباس و جـایگاه خـواندن نماز را در بر مىگیرد، و طهارت بدن به دو چیز حاصل مىشود:
غسل: از جنانب و حیض (عادت ماهانه) و نفاس (خـونی که بعد از وضع حمل مىآید) که با ریختن آب بر تمامی جسم و موی سر با نیت طهارت، حاصل مىگردد.
وضوء: خداوند مىفرماید: ﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا قُمۡتُمۡ إِلَى ٱلصَّلَوٰهِ فَٱغۡسِلُواْ وُجُوهَکُمۡ وَأَیۡدِیَکُمۡ إِلَى ٱلۡمَرَافِقِ وَٱمۡسَحُواْ بِرُءُوسِکُمۡ وَأَرۡجُلَکُمۡ إِلَى ٱلۡکَعۡبَیۡنِ﴾ [المائده: ۶].
«ای مؤمنان، چون به (قصد) نماز برخیزید، روی خود و دستهایتان را تا آرنجها بشویید وسرتان را مسح کنید و پاهایتان را تا دو کعب ( ) (قوزک بشویید)».
این آیه کریمه شامل اموری است که مرعات نمودن آن در وقت وضوء واجب است:
شستن صورت، که مضمضه و استنشاق نیز جزو صورت شمرده مىشوند.
یعنی شستشوی دهان و بینی بوسیله داخل کردن آب در آنها.
شستن دو دست تا آرنج.
مسح کردن تمامی سر، که گوشها نیز جزو آن است.
شستن دو پا تا قوزک (شتالنگ ، بجلک).
و پاکیزگی لباس و جایگاه ادای نماز، این است که آنها را از نجاستها مانند إدرار و مدفوعات انسان و مانند آن پاک نمود.