طلوع نمودن خورشید از مغرب

قرآن و سنت بر این نشانه دلیل هستند. الله تعالی می‌فرماید: ﴿یَوۡمَ یَأۡتِی بَعۡضُ ءَایَٰتِ رَبِّکَ لَا یَنفَعُ نَفۡسًا إِیمَٰنُهَا لَمۡ تَکُنۡ ءَامَنَتۡ مِن قَبۡلُ أَوۡ کَسَبَتۡ فِیٓ إِیمَٰنِهَا خَیۡرٗاۗ﴾ [الأنعام: ۱۵۸]. «روزی که بعضی از آیات پروردگارت بیایند کسی که قبلاً ایمان نیاورده یا در ایمان خویش عمل خیری را کسب نکرده ایمان آوردنش برای او هیچ نفعی ندارد» تعدادی از مفسرین بر این رأی هستند که منظور از بعضی آیات پروردگار، طلوع نمودن خورشید از مغرب آن است.

طبری بعد از ذکر سخنان مفسرین در باره این آیه می‌گوید: (وأولى الأقوال بالصواب فی ذلک ما تظاهرت به الأخبار عن رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلِّم أنه قال ذلک حین تطلع الشمس من مغربها)^[۱] «اولی‌ترین سخنان به صواب و درستی در این باره اخباری است که از رسول الله صلی الله علیه وسلم در باره طلوع نمودن خورشید از مغرب می‌باشد».

شیخین از ابوهریره س روایت می‌کنند که رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید: «لَا تَقُومُ السَّاعَهُ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ مِنْ مَغْرِبِهَا فَإِذَا طَلَعَتْ فَرَآهَا النَّاسُ آمَنُوا أَجْمَعُونَ فَذَلِکَ حِینَ لَا یَنْفَعُ نَفْسًا إِیمَانُهَا لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمَانِهَا خَیْرًا»^[۲] «قیامت برپا نمی‌گردد تا اینکه خورشید از مغرب طلوع می‌کند پس هنگامی که مردم آن را دیدند همگی ایمان می‌آورند در آن هنگام کسی که قبلاً ایمان نیاورده یا در ایمان خویش عمل نیکویی را کسب ننموده ایمانش برای او سودمند نمی‌باشد.»

 

[۱] تفسیر ابن جریر ج۸ / ۹۷٫

[۲] صحیح البخاری برقم (۴۶۳۶)، وصحیح مسلم برقم (۱۵۷).