طلب حلالیت کردن از حقوق مردم

عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ قَالَ: قَال
رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم:
«مَنْ کَانَتْ لَهُ مَظْلَمَهٌ لأَخِیهِ مِنْ عِرْضِهِ أَوْ شَیْءٍ فَلْیَتَحَلَّلْهُ مِنْهُ الْیَوْمَ قَبْلَ أَنْ لا یَکُونَ دِینَارٌ وَلا دِرْهَمٌ، إِنْ کَانَ لَهُ عَمَلٌ صَالِحٌ أُخِذَ مِنْهُ بِقَدْرِ مَظْلَمَتِهِ، وَإِنْ لَمْ تَکُنْ لَهُ حَسَنَاتٌ أُخِذَ مِنْ سَیِّئَاتِ صَاحِبِهِ فَحُمِلَ عَلَیْهِ».
رواه البخارى

ابوهریره می‌گوید:
رسول ‏الله صلی الله علیه وسلم:

فرمود:هر کس که ظلمی به برادرش نموده باشد، خواه به آبروی او لطمه زده و یا حق دیگری از او پایمال کرده است:

همین امــــروز در دنـیــا از او طلب بخشــش کند قبل از اینکه روزقـیــامت فرا رسد که در آن،درهم و دیناری،وجود ندارد زیرا اگر اعمال نیکی داشته باشد، در آنـــروز به اندازه ظلمــــی که نموده است،از آن‌ها کسر میگردد.و اگر اعمال نیکی نداشته باشد گناهان مظلوم را به دوش اوظـالـــم میگذارنـد.