شیخ صالح الفوزان در شرح کتاب شرح السنه امام بربهاری در صفحه۱۲ راجع به این قول امام بربهاری(فَنَسْأَلُهُ التَّوْفِیقَ لِما یُحِبُّ وَ یَرْضَی)؛ میگوید:
انسان، از الله ﷻ ثبات و اسقامت میطلبد هرچند که حق را بشناسد، به آن معتقد باشد و عمل نماید. بازهم درامان نخواهدبود از اینکه دچار لغزش شده و یا در فتنه واقع شود! اینکه فتنه هایی بیایند و او را تحت تاثیر قرارداده و از راه راست گمراه کنند…به همین دلیل رسول الله ﷺ فرمودند: ای گرداننده ی دلها، قلب مرا بر دینت ثابت نگه دار! (۱)
و پیامبر ابراهیم علیه الصلاه والسلام در دعایش فرمود:
﴿پروردگارا… من و فرزندم را از عبادت بت ها دور بفرما چرا که آنان(بت ها) بسیاری ازمردم را گمراه نموده اند﴾.[ابراهیم:۳۵_۳۶].
پیامبرابراهیم از نفس خویش میترسد، بنابراین هرقدر ایمان انسان به الله ﷻ قوی تر باشد، (ازوقوع در فتنه ها) هراس داشته وخودش را از(لغزش ها) درامان نمیبیند!
بلکه از الله ﷻ ثبات و عاقبت به خیری دائمی و همیشگی میطلبد و از عاقبت به شری و وقوع در فتنه ها میترسد و از لغش وگمراهی و نیز از دعوتگران به سوی شر و تباهی بیم دارد!
(۱) صحیح: اخرجه الترمذی (۲۱۴۰)، ابن ماجه (۳۸۳۴)، واحمد (۲۵۷،۱۱۲/۳) والحاکم فی «المستدرک»(۱۹۲۷)، وغیرهم عن انس بن مالک وصححه الشیخ الألبانی فی «صحیح الجامع»(۷۹۸۷)، وقد ورد هذالحدیث عن جمع من الصحابه منهم جابربن عبدالله وعائشه وام سلمه وغیرهم.