امام طبری در تفسیر فرمودهی خداوند متعال در سورهی مائده ﴿وَمَن لَّمۡ یَحۡکُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأُوْلَٰٓئِکَ هُمُ ٱلۡکَٰفِرُونَ۴۴﴾ [المائده: ۴۴] میفرماید: بهترین سخن در این مورد کلام کسی است که میگوید: این آیات در مورد کفار اهل کتاب نازل شده است؛ چون شأن نزول قبل و بعد از آیهی مذکور در مورد اهل کتاب است و مقصود از آن، همانها هستند و این آیات در سیاق خبر آنها آمده است؛ بنابراین چنانچه خبر از حال آنها باشد، شایستهتر است. حال اگر گویندهای اظهار دارد: خداوند متعال به صیغهی عموم خبر را بیان داشته است بنابراین تمام کسانی را که به غیر از شریعت حکم میکنند، شامل میشود پس چرا تو آن را تخصیص میدهی؟ در جوابش گفته شده: خداوند متعال از قومی خبر داده که منکر حکمی هستند که در قرآن به آن حکم شده است و از آنها خبر داده که به واسطهی ترک کردن حکم، بدان صورت که ترک کردهاند، کافر هستند و در مورد تمام کسانی که به آنچه خداوند متعال نازل کرده به قصد جحد و انکار حکم نمیکنند، حکم همین است چنانکه ابن عباس رضی الله عنهما گفته: چنین فردی کافر به پروردگار است؛ زیرا پس از آگاهی از نزول حکم خداوند متعال در کتابش، آن را انکار نمودند و این همانند انکار نبوت پیامبر صلی الله علیه و سلم بعد از علم و اطلاع از نبوتش میباشد.[۱]
[۱]– به تفسیر طبری نگاه شود.