طالب علم

«مَنْ سَلَکَ طَرِیقًا یَبْتَغِی فِیهِ عِلْمًا سَلَکَ اللَّهُ بِهِ طَرِیقًا إِلَى الْجَنَّهِ وَإِنَّ الْمَلائِکَهَ لَتَضَعُ أَجْنِحَتَهَا رِضَاءً لِطَالِبِ الْعِلْمِ وَإِنَّ الْعَالِمَ لَیَسْتَغْفِرُ لَهُ مَنْ فِی السَّمَوَاتِ وَمَنْ فِی الأَرْضِ حَتَّى الْحِیتَانُ فِی الْمَاءِ وَفَضْلُ الْعَالِمِ عَلَى الْعَابِدِ کَفَضْلِ الْقَمَرِ عَلَى سَائِرِ الْکَوَاکِبِ إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَهُ الأَنْبِیَاءِ إِنَّ الأَنْبِیَاءَ لَمْ یُوَرِّثُوا دِینَارًا وَلَا دِرْهَمًا إِنَّمَا وَرَّثُوا الْعِلْمَ فَمَنْ أَخَذَ بِهِ أَخَذَ بِحَظٍّ وَافِرٍ».

آنکه در راهی رود که در آن طلب علم کند خداوند برایش راهی را بسوی بهشت هموار می‌کند و همانا فرشتگان بواسطه رضایتی که از کارش دارند بالهای خود را برای طالب علم می‌گسترانند و همه‌ی کسانی که در زمین و آسمان‌اند حتی ماهی‌ها در آب برای عالم آمرزش می‌طلبند و فضیلت عالم بر عابد مانند فضیلت ماه شب چهارده بر دیگر ستاره‌هاست. علما میراث‌بر پیامبران‌اند و پیامبران درهم و دیناری به ارث نمی‌گذارند بلکه علم را به ارث گذاشتند و کسیکه آن را گرفت از بهره‌ی افزون و وافر برخوردار شده است.