صلۀ رحم باعث زیادشدن عمر و زیادشدن روزی میگردد
انس بن مالک س روایت میکند که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُبْسَطَ لَهُ فِی رِزْقِهِ، وَیُنْسَأَ لَهُ فِی أَثَرِهِ، فَلْیَصِلْ رَحِمَهُ»[۱]؛ «کسی که دوست دارد روزیاش فراوان [و با برکت] شود و عمرش طولانی [و با برکت] گردد، باید که با خویشاوندانش رابطه داشته باشد.»
علما در توضیح زیادشدن عمر و برکت روزی که در حدیث فوق بیان شد، چنین گفتهاند:
أ- یعنی اینکه الله ـ در عمر انسان برکت میدهد و به وی نیروی بدنی، رجاحت عقلی و استواری در تصمیم و اراده میبخشد و در نتیجه، زندگیاش سرشار از اعمال مهم و باشکوه میشود؛
ب- مراد همان زیادتی حقیقی است؛ یعنی کسی که صلۀ رحم را رعایت میکند، الله تعالی عمرش را زیاد نموده و روزیاش را فراوان میکند.
هیچ تعجّبی ندارد، زیرا همانگونه که سلامتی، هوای پاک، غذای خوب و استفاده از امور مقوّی برای جسم و دل باعث طولانیشدن عمر میگردد، الله صلۀ رحم را نیز سببی الهی قرار داده است، چون اسباب رسیدن به امور محبوب دنیوی بر دو قسم است: امور محسوس که حواس و عقول آنها را احساس و درک میکنند و امور ربّانی و الهی که ذات توانا بر همه چیز و پروردگاری که تمامی اسباب و امور عالَم تحت فرمان اوست، آنها را مقدّر نموده است.»[۲]
[۱]– صحیح بخاری، شمارۀ حدیث: ۵۹۸۶؛ صحیح مسلم، شمارۀ حدیث: ۲۵۵۷٫
[۲]– نک: بهجه قلوب الأبرار، ابن سعدی، صص ۷۴- ۷۵؛ مجموع الفتاوی، ج ۸، ص ۵۴۰؛ برای اطّلاع از جزئیّات سخنان قبلی، نک: شرح نووی بر صحیح مسلم، ج ۱۶، ص ۴؛ فتح الباری، ابن حجر، ج ۱۰، ص ۴۳۰؛ إفاده الخبر بنصّه فی زیاده العمر ونقصه، سیوطی؛ تنبیه الأفاضل علی ما ورد فی زیاده العمر ونقصه من الدّلائل، شوکانی، ص ۳۲؛ تفسیر شیخ ابن سعدی دربارۀ آیۀ: ﴿یَمۡحُواْ ٱللَّهُ مَا یَشَآءُ وَیُثۡبِتُۖ﴾ [الرّعد: ۳۹]؛ الأدب النّبوی، محمّد خولی، ص ۱۱۵٫