امام نووی رحمه اللّٰه می فرماید:
” الصلاه المعروفه بصلاه الرغائب , وهی ثنتا عشره رکعه تصلى بین المغرب والعشاء لیله أول جمعه فی رجب , وصلاه لیله نصف شعبان مائه رکعه وهاتان الصلاتان بدعتان ومنکران قبیحتان ولا یغتر بذکرهما فی کتاب قوت القلوب , وإحیاء علوم الدین , ولا بالحدیث المذکور فیهما فإن کل ذلک باطل ، ولا یغتر ببعض من اشتبه علیه حکمهما من الأئمه فصنف ورقات فی استحبابهما فإنه غالط فی ذلک , وقد صنف الشیخ الإمام أبو محمد عبد الرحمن بن إسماعیل المقدسی کتابا نفیسا فی إبطالهما فأحسن فیه وأجاد رحمه الله ” انتهى .
“المجموع” (۳/۵۴۸)
ترجمه :
“نماز شناخته شده به نام صلاه الرغائب،که ۱۲ رکعت است و در بین نماز مغرب و عشای اولین شب جمعه ماه رجب خوانده می شود؛و نماز شب ۱۰۰ رکعتی که در نصفه ماه شعبان است،هر دو بدعت و از منکرات زشت اند .. (بر این اساس) هرگز نه فریب این را بخور که در کتاب قوت القلوب و احیاء علوم الدین ذکر شده اند،و نه احادیث ذکر شده در این باب .. چرا که جملگیه این احادیث باطل اند.
وهمچنین فریب این را نخور که بعضی از ائمه چون حکم این نمازها بر آنان مشتبه شده .. چند صفحه ای را در مستحب بودن آن ها نوشته اند،چرا که در اشتباه بوده اند.
امام بزرگوار ابو محمد عبد الرحمن بن اسماعیل مقدسی در بیان باطل بودن این دو نماز کتابی نفیس را به رشته تحریر درآورده اند و در آن به نیکویی و رسایی سخن رانده.”
و باز امام نووی در کتب “شرح مسلم” می فرماید:
” قاتل الله واضعها ومخترعها , فإنها بدعه منکره من البدع التی هی ضلاله وجهاله وفیها منکرات ظاهره . وقد صنف جماعه من الأئمه مصنفات نفیسه فی تقبیحها وتضلیل مصلیها ومبتدعها ودلائل قبحها وبطلانها وتضلیل فاعلها أکثر من أن تحصر ” انتهى .
ترجمه :
“اللّٰه وضع کننده و مخترع (صلاه الرغائب) را نابود کند،این نماز بدعتی منکر از بدعت های اهل گمراهی و جهالت است،(که در بر دارنده) امور منکر روشن و آشکاریست.
و گروهی از ائمه بزرگوار در رد و بیان ادله قباحت و بطلان آن،و بیان گمراهی خواننده آن و وضع کننده اش؛کتاب های نفیسی را (که شامل ادله فراوانی بر بطلان آن است را)به رشته تحریر در آورده اند.”