صفات پیامبران (۱)

۱- به واسطه وحی که از جانب پروردگار به آنها می‌شد؛ از بقیه بشر متمایز می‌شدند و به مقام نبوت می‌رسیدند. (إِنَّا أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ کَمَا أَوْحَیْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِیِّینَ مِن بَعْدِهِ) (ما همچنانکه به نوح و پیامبران بعد از او وحى کردیم؛ به تو نیز وحى کردیم) (نساء-۱۶۳).

۲- در ابلاغ رسالت معصوم هستند. (وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَى إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَى) (و از سر هوس سخن نمى‏گوید؛ این سخن بجز وحی‌ای، که وحى مى‏شود نیست) (نجم-۳و۴).

۳- همگی آنها بهترین در اخلاق، ایمان، علم، عمل، عبادت، تواضع و همه خصال نیک بوده‌اند. (وَإِسْمَاعِیلَ وَالْیَسَعَ وَیُونُسَ وَلُوطًا وَکُلاًّ فضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِینَ) (و اسماعیل و یسع و یونس و لوط؛ که همگی آنها را بر جهانیان برترى دادیم) (انعام-۸۶).

۴- همگی آنها مخلوقاتی از جنس بشر بوده‌اند که می‌خوردند، می‌خوابیدند، راه می‌رفتند و هیچ یک از صفات ربوبیت و الوهیت را نداشتند و از غیب مطلع نبودند؛ بلکه بهترین بندگان خداوند بوده‌اند. (قُل لاَّ أَمْلِکُ لِنَفْسِی نَفْعًا وَلاَ ضَرًّا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ وَلَوْ کُنتُ أَعْلَمُ الْغَیْبَ لاَسْتَکْثَرْتُ مِنَ الْخَیْرِ وَمَا مَسَّنِیَ السُّوءُ إِنْ أَنَاْ إِلاَّ نَذِیرٌ وَبَشِیرٌ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ) (بگو جز آنچه خدا بخواهد، براى خودم اختیار سود و زیانى ندارم و اگر غیب مى‏دانستم قطعا خیر بیشترى مى‏اندوختم و هرگز به من آسیبى نمى‏رسید. من جز بیم‏دهنده و بشارتگر براى گروهى که ایمان مى‏آورند، نیستم) (اعراف-۱۸۸).

۵- همگی پیامبران، مردانی از جنس بشر بوده‌اند؛ بنابراین هیچ زنی پیامبر نبوده است و هیچکدام از جنیان هم به مقام پیامبری نرسیده‌اند. (وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ إِلاَّ رِجَالًا نُّوحِی إِلَیْهِمْ فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّکْرِ إِن کُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ) (و پیش از تو هم جز مردانى که بدیشان وحى مى‏کردیم؛ نفرستادیم. پس اگر نمى‏دانید؛ از دانشمندان اهل کتاب بپرسید) (نحل-۴۳).