صفات منافق

عنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو رَضِیَ الله عَنْهُمَا أَنَّ النَّبِیَّ ﷺ قَالَ: «أَرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ کَانَ مُنَافِقًا خَالِصًا، وَمَنْ کَانَتْ فِیهِ خَصْلَهٌ مِنْهُنَّ کَانَتْ فِیهِ خَصْلَهٌ مِنَ النِّفَاقِ حَتَّى یَدَعَهَا: إِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ، وَإِذَا حَدَّثَ کَذَبَ، وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ، وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ». (بخارى:۳۴)

از عبد الله بن عمرو رضی الله عنهما روایت است که نبی اکرم ﷺ فرمود: «هر کس که این چهار خصلت در او دیده شود، منافق خالص است. و هر کس، در او یکی از آنها دیده شود، یک خصلت از  نفاق دارد مگر زمانی که آن را ترک کند. آن چهار خصلت عبارتند از:

-هرگاه، امانتی به او سپرده شود، خیانت می کند.
–هنگام صحبت کردن، دروغ می گوید.
–اگر عهد وپیمانی ببندد، پیمانش را می شکند.
–هنگام دعوا، دشنام میدهد و ناسزا میگوید».