وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
الله متعال می‌فرماید: ﴿۞قُلۡ أَؤُنَبِّئُکُم بِخَیۡرٖ مِّن ذَٰلِکُمۡۖ لِلَّذِینَ ٱتَّقَوۡاْ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّٰتٞ تَجۡرِی مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِینَ فِیهَا وَأَزۡوَٰجٞ مُّطَهَّرَهٞ وَرِضۡوَٰنٞ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ بَصِیرُۢ بِٱلۡعِبَادِ١۵﴾ [آل عمران: ۱۵].
«[ای پیامبر، به آنان] بگو: «آیا [می‌خواهید] شما را از چیزی آگاه کنم که از این [دارایی‌ها و لذت‌های مادی] بهتر باشد؟» کسانی که تقوا پیشه کرده‌اند، نزد پروردگارشان باغ‌هایی دارند که از زیر [درختان] آن جویبارها روان است؛ جاودانه در آن خواهند بود و همسرانی پاکیزه [و بی‌عیب دارند] و [همچنین] از خشنودی الله [برخوردارند]؛ و الله به [احوالِ] بندگان بیناست».
الله متعال می‌فرماید: ﴿وَفُرُشٖ مَّرۡفُوعَهٍ٣۴ إِنَّآ أَنشَأۡنَٰهُنَّ إِنشَآءٗ٣۵ فَجَعَلۡنَٰهُنَّ أَبۡکَارًا٣۶ عُرُبًا أَتۡرَابٗا٣٧ لِّأَصۡحَٰبِ ٱلۡیَمِینِ٣٨ ثُلَّهٞ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِینَ٣٩ وَثُلَّهٞ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِینَ۴٠﴾ [الواقعه: ۳۴-۴۰].
«و بسترهای برافراشته [و ارزشمند] و همسرانى که با آفرینشى ویژه پدید آوردیم [که زیبایی و جوانیِ جاودان دارند]؛ همواره دوشیزه‌اند و شوهردوستانی هم‌سن‌وسال هستند. [همۀ این نعمت‌ها،] براى سعادتمندان است که برخی از آنان در زمرۀ پیشینیان و برخی دیگر در زمرۀ متأخران هستند».
الله متعال می‌فرماید: ﴿فِیهِنَّ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ لَمۡ یَطۡمِثۡهُنَّ إِنسٞ قَبۡلَهُمۡ وَلَا جَآنّٞ۵۶ فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ۵٧ کَأَنَّهُنَّ ٱلۡیَاقُوتُ وَٱلۡمَرۡجَانُ۵٨ فَبِأَیِّ ءَالَآءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ۵٩﴾ [الرحمن: ۵۶-۵۹].
«در آن باغ‌ها، حوریانی افتاده‌نگاه هستند که دستِ احدى از انس و جن قبلاً به آنان نرسیده است؛ پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار مىکنید؟ گویی آن حوریان، یاقوت و مرجانند؛ پس [ای جن و انس] کدام یک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار مىکنید؟».
عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم: «أَوَّلُ زُمْرَهٍ تَلِجُ الْجَنَّهَ صُورَتُهُمْ عَلَى صُورَهِ الْقَمَرِ لَیْلَهَ الْبَدْرِ، لاَ یَبْصُقُونَ فِیهَا وَلاَ یَمْتَخِطُونَ وَلاَ یَتَغَوَّطُونَ، آنِیَتُهُمْ فِیهَا الذَّهَبُ، أَمْشَاطُهُمْ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّهِ، وَمَجَامِرُهُمُ الأَلُوَّهُ، وَرَشْحُهُمُ الْمِسْکُ، وَلِکُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ زَوْجَتَانِ، یُرَى مُخُّ سُوقِهِمَا مِنْ وَرَاءِ اللَّحْمِ، مِنَ الْحُسْنِ، لاَ اخْتِلاَفَ بَیْنَهُمْ وَلاَ تَبَاغُضَ، قُلُوبُهُمْ قَلْبٌ وَاحِدٌ، یُسَبِّحُونَ اللَّهَ بُکْرَهً وَعَشِیًّا».[۱]
ابوهریره می‌گوید از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که فرمود: «اولین گروهی که وارد بهشت می‌شوند، چهره‌هایشان به‌سان ماه شب چهارده می‌درخشد، آن‌ها از آب دهان و بینی و ادرار و مدفوع، پاک هستند. و ظروف آن‌ها از طلاست و شانه‌هایشان از طلا و نقره است و آتش‌دان‌هایشان از عودِ خوشبوست و عرق‌هایشان بوی مشک می‌دهد. برای هر مرد، دو زن وجود دارد که از شدت زیبایی، مغز ساق پایشان از ورای پوست و گوشت دیده می‌شود. آنجا بین بهشتیان اختلاف و کینه‌ای وجود ندارد، دل‌هایشان مانند دل یک انسان است (به قول معروف همه یک‌دل هستند) و صبح و شب الله را به پاکی یاد می‌کنند».
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۳۲۴۶ و مسلم حدیث شماره ۲۸۳۴ با لفظ مسلم