وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
الله متعال می‌فرماید: ﴿یَطُوفُ عَلَیۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ١٧ بِأَکۡوَابٖ وَأَبَارِیقَ وَکَأۡسٖ مِّن مَّعِینٖ١٨﴾ [الواقعه: ۱۷-۱۸].
«نوجوانانى همواره شاداب، گردِ آنان [به خدمت] مىگردند. با جام‌ها و تُنگ‌ها و قدح‌هایی از شراب جارى».
و الله متعال می‌فرماید: ﴿۞وَیَطُوفُ عَلَیۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیۡتَهُمۡ حَسِبۡتَهُمۡ لُؤۡلُؤٗا مَّنثُورٗا١٩﴾ [الإنسان: ۱۹].
«و همواره نوجوانانی جاودانه بر گِردشان می‌چرخند که هر گاه آن‌ها را ببینی، گمان می‌کنی مرواریدِ پراکنده هستند».
الله متعال می‌فرماید: ﴿۞وَیَطُوفُ عَلَیۡهِمۡ غِلۡمَانٞ لَّهُمۡ کَأَنَّهُمۡ لُؤۡلُؤٞ مَّکۡنُونٞ٢۴﴾ [الطور: ۲۴].
«و نوجوانانى [که براى خدمت] پیرامونشان در رفت و آمدند، گویی [از زیبایی و سپیدرویی] همچون مرواریدى در صدف هستند».