﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوٓاْ أَنفِقُواْ مِن طَیِّبَٰتِ مَا کَسَبۡتُمۡ وَمِمَّآ أَخۡرَجۡنَا لَکُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِۖ وَلَا تَیَمَّمُواْ ٱلۡخَبِیثَ مِنۡهُ تُنفِقُونَ وَلَسۡتُم بِ‍َٔاخِذِیهِ إِلَّآ أَن تُغۡمِضُواْ فِیهِۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ ٢۶٧﴾ [البقره: ۲۶۷].

«ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از چیزهای پاکیزه‌ای که به دست آورده‌اید، و از آنچه برای شما از زمین برآورده‌ایم، انفاق کنید، و در پی ناپاک آن نروید که [از آن] انفاق نمایید، در حالی که [اگر به خودتان می‌دادند] جز با چشم‌پوشی و [بی‌میلی] نسبت به آن، نمی‌گرفتید، و بدانید که خداوند، بی‌نیاز است».

۱- شرط قبول صدقه به حضور پروردگار آن است که از مال حلال باشد.

۲- و بهترین چیزها را از خوب‌ترین اشیاء در راه خدا صرف کنید و از اشیای فرومایه و پست خیرات ندهید و اگر آن را به خود او بدهند دل وی به قبول آن مایل نیست و از شرم و بدون رضا بستاند.

۳- بدانید که خداوند بی‌نیاز است و به چیزی محتاج نیست و هر که به شوق و رغبت بهترین چیزها را خیرات نماید می‌پسندد.

﴿إِن تُبۡدُواْ ٱلصَّدَقَٰتِ فَنِعِمَّا هِیَۖ وَإِن تُخۡفُوهَا وَتُؤۡتُوهَا ٱلۡفُقَرَآءَ فَهُوَ خَیۡرٞ لَّکُمۡۚ وَیُکَفِّرُ عَنکُم مِّن سَیِّ‍َٔاتِکُمۡۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِیرٞ ٢٧١﴾ [البقره:۲۷۱].

«اگر صدقه‌ها را آشکار کنید، این، کار خوبی است، و اگر آن را پنهان دارید و به مستمندان بدهید، این برای شما بهتر است؛ و بخشی از گناهانتان را می‌زداید، و خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است».

۱- اگر آشکار در راه خدا صدقات دهید پسندیده است به شرطی که نیت ریا نداشته باشید.

۲- اگر صدقات خود را پنهان دارید آن برای شما بهتر است اولاً از احتمال ریا دور می‌شوید ثانیاً مایه خجالت بینوایان و سائلین می‌گردد.

۳- پس خداوند به نیت و اعمال شما آگاه است و با صدقات شما بعضی از گناهان شما را می‌بخشد.

﴿ٱلَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُم بِٱلَّیۡلِ وَٱلنَّهَارِ سِرّٗا وَعَلَانِیَهٗ فَلَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ ٢٧۴﴾ [البقره: ۲۷۴].

«کسانی که اموال خود را شب و روز، نهان و آشکارا، انفاق می‌کنند، پاداش آنان نزد پروردگارشان برای آنان خواهد بود؛ و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند».