صفات الله در کتاب مقدس وجود ندارد!

دکترِ صاحبِ هزار و یک دلیل! در خصوص صفات الله متعال چنین پنداشته‌اند: «در قرآن برای الله ۹۹ لقب در نظر گرفته شده است که در کتب مقدس یهودیان و مسیحیان از آن‌ها نشانه‌ای نیست. در قرآن به القابی نظیر: جبار، عزیز، غفار، قهار، فتاح، بصیر، عظیم، قادر، هادی و… برمی‌خوریم که تمامی در مورد الله به کار برده شده است…»(۱)
می‌گویم: این اسماء تماماً در قرآن کریم نیستند، پس آقای دکتر در این نقطه دچار اشتباه شده است. همچنین بر فرض این‌که صفات الله عزوجل در عهد قدیم و عهد جدید مذکور نباشد، این چه اشکالی به قرآن کریم وارد می‌کند؟! در واقع کتاب مقدس یهود و نصاری برای مسلمانان حجیتی ندارد که شما بر اساس آن برای ما طرح اشکال کنید! رسول خدا صلی الله علیه وسلم به یاران خود فرمودند: «لا تصدقوا أهل الکتاب، ولا تکذبوهم وقولوا: آمنا بالله وما أنزل إلینا.»(۲)   یعنی: «اهل کتاب را تصدیق نکرده و تکذیب هم نکنید، بلکه بگویید: به الله و آن‌چه به سوی ما نازل کرده است ایمان داریم.»
حال همان مواردی که آقای روزبهانی ذکر کرده‌اند را بصورت لفظی یا معنوی از کتاب مقدس (عهد قدیم یا جدید) اثبات می‌کنیم:
۱٫ الجبار و القهار: کسی که هر چیزی را تحت سلطه و کنترل دارد.(۳)   در سفر تثنیه آمده است: «زیرا که‌ یهُوَه‌ خدای‌ شما خدای‌ خدایان‌ و رب الارباب‌، و خدای‌ عظیم‌ و جبار و مهیب‌ است‌، که‌ طرفداری‌ ندارد و رشوه‌ نمی‌گیرد.»(۴)
۲٫ العزیز و القادر: این دو صفت، کمال قدرت و توانایی را برای الله متعال ثابت می‌کنند. (۵)  در سفر پیدایش آمده است که: «یعقوب‌ به‌ یوسف‌ گفت‌: خدای‌ قادر مطلق‌ در لوز در زمین‌ کنعان‌ به‌ من‌ ظاهر شده‌، مرا برکت‌ داد.»(۶)
همچنین در مکاشفه‌ی یوحنا می‌خوانیم: «من هستم الف و یا، اول و آخر، می‌گوید آن خداوند خدا، که هست و بود و می‌آید، قادر علی‌الاطلاق.»(۷)
۳٫ الغفار: به معنای «بسیار آمرزنده» است که هر کسی برای مغفرت به نزدش می‌رود.(۸)   این معنا در کتاب مقدس به فراوانی یافت می‌شود، برای مثال در مزامیر آمده است: «زیرا تو ای خداوند، نیکو و غفار هستی و بسیار رحیم برای آنانی که تو را می‌خوانند.»(۹)
۴٫ الفتاح: فاتح به معنی حاکم و قاضی، و فتاح برای مبالغه است.(۱۰)   این صفت را خداوند غالب ادیان داراست، زیرا مربوط به قضاوت روز قیامت می‌باشد و مسئله‌ی معاد نزد این ادیان پذیرفته شده است. در جامعه چنین آمده است: «خدا هر عمل‌ را با هر کار مخفی‌ خواه‌ نیکو و خواه‌ بد باشد، به‌ محاکمه‌ خواهد آورد.»(۱۱)
۵٫ البصیر: آن کسی که هیچ چیز از چشم او مخفی نمی‌ماند و به همه چیز احاطه دارد.(۱۲)   در سفر ایوب درباره‌ی خداوند گفته شده که «او تا کرانه‌های‌ زمین‌ می‌نگرد و آنچه‌ را که‌ زیر تمامی‌ آسمان‌ است‌ می‌بیند.»(۱۳)
۶٫ العظیم: به معنای با عظمت و صاحب شکوه است.(۱۴)   در سفر ارمیا، از زبان وی آمده است که: «خدای‌ عظیم‌ جبار که‌ اسم‌ تو یهوه‌ صبایوت‌ می‌باشد…»(۱۵)
در سفر نحمیا نیز آمده است که: «آه‌ ای‌ یهوه‌، خدای‌ آسمانها، ای‌ خدای‌ عظیم‌ و مهیب‌…»(۱۶)
۷٫ الهادی: به معنای کسی است که هدایت، راهنمایی و ارشاد می‌کند.(۱۷)   در مزامیر می‌خوانیم که: «جان مرا برمی‌گرداند و به خاطر نام خود به راه‌های عدالت هدایتم می‌نماید.»(۱۸)
پولس قدیس نیز در رساله‎ی دوم خود به تسالونیکیان می‌گوید: «و خداوند دل‌های شما را به محبت خدا و به صبر مسیح هدایت کند.»(۱۹)
ما نیز از الله متعال می‌خواهیم که دنباله‌روان امثال دکتر روزبهانی را به راه راست خود هدایت کند و از سراب گمراهی و سرطان الحاد نجات دهد، آمین…
———————————–
۱ . قرآن کلام محمد، صص ۳۹-۳۸
۲ . صحیح البخاری، ج ۶، ص ۲۰
۳ . الثمر المجتنى، ص ۵۸
۴. کتاب مقدس، سفر تثنیه، باب ۱۰، شماره ۱۷
۵. الثمر المجتنی، ص ۲۲
۶ . کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب ۴۸، شماره ۳
۷. همان، مکاشفه یوحنا، باب ۱، شماره ۸
۸. الثمر المجتنی، ص ۳۵
۹. کتاب مقدس، سفر مزامیر، باب ۸۶، شماره ۵
۱۰ . الثمر المجتنی، ص ۷۹
۱۱. کتاب مقدس، سفر جامعه، باب ۱۲، شماره ۱۴
۱۲ . الثمر المجتنی، ص ۱۵
۱۳ . کتاب مقدس، سفر ایوب، باب ۲۸، شماره ۲۴
۱۴. اشتقاق اسماء الله، ص ۱۱۱
۱۵ . کتاب مقدس، سفر ارمیا، باب ۳۲، شماره ۱۸
۱۶ . همان، سفر نحمیا، باب ۱، شماره ۵
۱۷ . الثمر المجتنی، ص ۶۰
۱۸ . کتاب مقدس، مزامیر، باب ۲۳، شماره ۳
۱۹ . همان، رساله دوم پولس به تسالونیکیان، باب ۳، شماره ۵