عبارت است از ترک تنبلی و رفع کسالت و بذل سعی و کوشش در جهت آن است که عملِ فرد، قول و سخن و ادعایش را تصدیق نماید.
خداوند میفرماید: {یأَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لِمَ تَقُولُونَ مَا لاَ تَفْعَلُونَ * کَبُرَ مَقْتاً عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُواْ مَا لاَ تَفْعَلُونَ} ( صف ۲-۳ ).
« ای مؤمنان چرا سخنی می گوئید که خودتان برابر آن عمل نمی کنید. اگر سخنی را بگوئید و خودتان برابر آن عمل نکنید، موجب کینه و خشم عظیم خدا می گردد».