صدقه دادن

عنْ عَائِشَهَ رَضِیَ اللَّه عَنْهَا: أَنَّ بَعْضَ أَزْوَاجِ النَّبِیِّ قُلْنَ لِلنَّبِیِّ: أَیُّنَا أَسْرَعُ بِکَ لُحُوقًا؟ قَالَ: «أَطْوَلُکُنَّ یَدًا». فَأَخَذُوا قَصَبَهً یَذْرَعُونَهَا، فَکَانَتْ سَوْدَهُ أَطْوَلَهُنَّ یَدًا، فَعَلِمْنَا بَعْدُ أَنَّمَا کَانَتْ طُولَ یَدِهَا الصَّدَقَهُ، وَکَانَتْ أَسْرَعَنَا لُحُوقًا بِهِ، وَکَانَتْ تُحِبُّ الصَّدَقَهَ.

بخــــارى  ۱۴۲۰

عایشه رضی الله عنها می‌گوید: بعضی از همسران رسول الله از آنحضرت پرسیدند: بعد از وفات شما، کدام یک از ما، زودتر به شما ملحق خواهد شد؟
رسول خدا فرمود: «کسی که دست هایش، درازتر باشد».
عایشه رضی الله عنها میگوید: بعد از آن، ما دست های خود را با چوبی از نی، اندازه گیری کردیم.
دست های سوده رضی الله عنها از همه ما درازتر بود.
اما بعدها دانستیم که منظور آنحضرت از درازی دست، صدقه دادن بود. و ایشان که صدقه دادن را دوست داشت، زودتر از همه ما، به رسول خدا ملحق شد.