وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
دادن صدقه در حد توان در هنگام توبه مستحب است.
عَنْ کَعْبَ بْنَ مَالِکٍ رضی الله عنه –فِی قِصَّهِ تَوبَتِهِ- وَفِیهِ-: قُلْتُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّ مِنْ تَوْبَتِی أَنْ أَنْخَلِعَ مِنْ مَالِی صَدَقَهً إِلَى اللَّهِ، وَإِلَى رَسُولِهِ ج؟ قَالَ: «أَمْسِکْ عَلَیْکَ بَعْضَ مَالِکَ، فَهُوَ خَیْرٌ لَکَ»، قُلْتُ: فَإِنِّی أُمْسِکُ سَهْمِی الَّذِی بِخَیْبَرَ.[۱]
کعب بن مالک رضی الله عنه در داستان توبه‌اش روایت می‌کند که گفتم: ای رسول الله! به خاطر پذیرفته شدن توبه‌ام، می‌خواهم اموالم را در راه الله و رسولش، صدقه دهم. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «مقداری از اموالت را برای خود، نگه دار. این، برایت بهتر است». گفتم: پس سهمیه‌ام از غنایم «خیبر» را نگه می‌دارم.
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۲۷۵۷ و مسلم حدیث شماره ۲۷۶۹ با لفظ بخاری