مهربان و رقیق القلب بود و نسبت به زیردستانش آسانگیر بود؛ انس ده سال خدمتکاری او را کرد و در این ده سال حتی اف به او نگفت، و هیچگاه نگفت چرا این کار را کردهای و یا چرا آن کار را نکردهای.
نسبت به ناتوانان و بیماران مهربان بود و دستور داد هر کس آنان را امامت میکند به خاطر آنان نماز را کوتاهتر بخواند.
نسبت به مردم بسیار دلسوز و شکیبا بود، یک بار بیاباننشینی از روی نادانی در مسجد ادرار نمود، پس مردم او را دوره کردند تا او را تنبیه کنند، اما پیامبر خطاب به آنان فرمود: «او را رها کنید تا کارش را تمام کند و بر روی ادرارش دلوی آب بریزید، زیرا شما آسانگیر مبعوث شدهاید نه سختگیر».
[به روایت بخاری]