طواف و سعی دو عبادت هستند و فقط محل ذکر و دعا میباشند. پس کسیکه در اثنای انجام این دو عبادت سخن میگوید، نباید جز خیر چیزی بگوید. مانند امر به معروف یا نهی از منکر، پاسخ دادن به سوال، جواب سلام دادن؛ و مواردی از این قبیل.
و در حین انجام این دو عبادت از مجادله و قیل و قال و صحبت کردن با موبایل خودداری کند.
الف) الله متعال میفرماید: ﴿ذَٰلِکَۖ وَمَن یُعَظِّمۡ شَعَٰٓئِرَ ٱللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقۡوَى ٱلۡقُلُوبِ٣٢﴾ [الحج: ۳۲]. «[حکمِ حج] این است و هر کس دستورهای دینی و الهی را بزرگ بشمارد، یقیناً این [بزرگداشت، نشانهای] از پرهیزگاری دلهاست».
ب) عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضی الله عنهما أَنَّ النَّبِیَّ صلی الله علیه وسلم مَرَّ وَهُوَ یَطُوفُ بِالکَعْبَهِ بِإِنْسَانٍ رَبَطَ یَدَهُ إِلَى إِنْسَانٍ بِسَیْرٍ – أَوْ بِخَیْطٍ أَوْ بِشَیْءٍ غَیْرِ ذَلِکَ -، فَقَطَعَهُ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم بِیَدِهِ، ثُمَّ قَالَ: «قُدْهُ بِیَدِهِ».[۱]
از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم در حال طواف از کنار فردی گذشت که به وسیلهی طناب دست خود را با شخصی دیگر بسته بود و طواف میکرد. پیامبر صلی الله علیه وسلم طناب را قطع کرد و فرمود: «دست او را بگیر و طواف کن».
[۱]– بخاری حدیث شماره ۱۶۲۰