صبر بر آنچه خدا تقدیر نموده است نیز از ایمان است

خداوند می فرماید: ﴿وَمَنْ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ یَهْدِ قَلْبَهُ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ﴾ [تغابن:۱۱].

ترجمه: یعنی هر که به خدا ایمان داشته باشد، خدا دل او را رهنمود می گرداند. و خداوند از هر چیزی کاملاً آگاه است.

علقمه در تفسیر این آیه گفته است: یعنی وقتی مصیبتی به او می رسد، او فوراً متوجه می شود که از جانب الله است و راضی و تسلیم می شود.

و از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله -صلی الله علیه وسلم فرمود:‹‹اثْنَتَانِ فِی النَّاسِ هُمَا بِهِمْ کُفْر:ٌ الطَّعْنُ فِی النَّسَبِ وَالنِّیَاحَهُ عَلَى الْمَیِّتِ››. (مسلم).

یعنی دو خصلت در میان مردم از خصلتهای کفر، باقی مانده است: ۱ـ طعن زدن به نسبها ۲ـ نوحه خوانی بر اموات.

همچنین از ابن مسعود رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:‹‹لَیْسَ مِنَّا مَنْ ضَرَبَ الْخُدُودَ وَشَقَّ الْجُیُوبَ وَدَعَا بِدَعْوَى الْجَاهِلِیَّهِ››.(متفق علیه).

ترجمه:کسیکه به سر و صورت خود بزند و گریبان پاره کند و سخنان جاهلی بر زبان بیاورد، از ما نیست.

و از انس رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:‹‹إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدِهِ الْخَیْرَ عَجَّلَ لَهُ الْعُقُوبَهَ فِی الدُّنْیَا وَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدِهِ الشَّرَّ أَمْسَکَ عَنْهُ بِذَنْبِهِ حَتَّى یُوَافِیَ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ››.

ترجمه: وقتی خدا به بنده ای اراده خیر بنماید، در دنیا سزایش می دهد و اگر به بنده ای اراده بد بکند، او را در مقابل گناهانش مؤاخذه نمی کند تا در قیامت به حساب او رسیدگی بکند.

همچنین رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرموده است:‹‹إِنَّ عِظَمَ الْجَزَاءِ مَعَ عِظَمِ الْبَلاءِ وَإِنَّ اللَّهَ إِذَا أَحَبَّ قَوْمًا ابْتَلاهُمْ فَمَنْ رَضِیَ فَلَهُ الرِّضَا وَمَنْ سَخِطَ فَلَهُ السَّخَطُ››.(ترمذی با تحسین)

ترجمه: پاداش بزرگ با مصیبت بزرگ همراه است. و خداوند، قومی را که دوست داشته باشد، به مصیبت مبتلا می کند. آنگاه هر که راضی شود، الله نیز از او راضی خواهد شد.
و هر که ناراضی بشود، الله، نیز از او ناراضی خواهد شد.