وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
مردی عادت دارد که روزهای دوشنبه و پنج شنبه و دیگر روزهای مستحب را روزه بگیرد، اگر یکی از روزها مصادف با جشن خانوادگی و یا مهمانی بود، آیا بهتر است که روزه اش را نگه دارد و از خویشاوندان معذرت خواهی کند یا این که روزه اش را افطار کند؟
الحمدلله،
در این صورت باید بنگریم که مصلحت چه می طلبد، اگر ادامه ی روزه باعث رنجش و سوء ظن خویشاوندان می گردد، می تواند روزه را بشکند؛ روزه دار نفلی صاحب اختیار خویش است و با شکستن روزه از یک جهت اجابت دعوت نموده و از طرفی دیگر موجبات اُنس و محبت و استحکام روابط خانوادگی را فراهم نموده است، اما اگر او را معذور می دانند و به او بدگمان نمی شوند، شکستن و یا ادامه ی روزه برایشان چندان مهم نیست، بهتر است که روزه اش را کامل کند؛ زیرا الله تعالی می فرماید: [وَلا تُبْطِلُوا أَعْمَالَکُمْ (۳۳)] (محمد،۳۳) «اعمال خود را باطل نکنید.»
و اگر در مهمانی یا در عروسی روزه اش را شکست، نظر به مواظبت بر اعمال ، مستحب است که روزه ی آن را قضا آورد.
با امضای شیخ ابن جبرین- ۱۲/۱۱/۱۴۲۳هـ