عنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «بَیْنَمَا رَجُلٌ یَمْشِی بِطَرِیقٍ، وَجَدَ غُصْنَ شَوْکٍ عَلَى الطَّرِیقِ، فَأَخَّرَهُ، فَشَکَرَ اللَّهُ لَهُ فَغَفَرَ لَهُ». ثمَّ قَالَ: «الشُّهَدَاءُ خَمْسَهٌ: الْمَطْعُونُ، وَالْمَبْطُونُ، وَالْغَرِیقُ، وَصَاحِبُ الْهَدْمِ، وَالشَّهِیدُ فِی سَبِیلِ اللهِ». (بخارى:۶۵۲)
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فرمود: «شخصی، شاخه خارداری را در مسیر راه دید، آن را برداشته و به کناری نهاد. خداوند از او خشنود شد و او را مورد مغفرت قرار داد». و بعد افزود : شهدا پنج گروه اند:
کسی که در اثر طاعون و وبا، بمیرد.
کسی که در اثر اسهال، بمیرد.
کسی که در اثر غرق شدن در آب، بمیرد.
کسی که زیر آوار، فوت نماید.
کسی که در راه الله، کشته شود.