شهداء

✳وَمَا یَسْتَوِی الْأَحْیَاءُ وَلَا الْأَمْوَاتُ إِنَّ اللَّهَ یُسْمِعُ مَن یَشَاءُ وَمَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِی الْقُبُور✳
.
⬅و هرگز مردگان و زندگان یکسان نیستند! خداوند پیام خود را به گوش هر کس بخواهد می‌رساند، و تو نمی‌توانی سخن خود را به گوش آنان که در گور خفته‌اند.

⬅بنابر آنچـــه خــداوند متــعال مـــیفرماید:
⬅(ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله أمواتا بل أحیاء عند ربهم یرزقون)آل عمران ۱۶۹

⬅میگویند شــــهیدان زنــده اند و صــدای ما را میــــشنوند و حــــاجات ما را بــر آورده میــــکنند.

⬅وباید در جــواب آنها گفت : اگــر آنگـــونه که در دنیــا زنـــده اند الان هـــم زنده اند.

⬅پس نمیتوانند هیـــچ کنـــند؛

⬅زیرا مــوقع زنــده بودنشــــان هم کاری از آنها ساخته نبود.

⬅و اگر مــیگویید از هــمه چی باخبـــر بــودند بهتر است به آیـــات قـــران رجـوع کنید و ببـــینید که هیـــچ کس به غیــر ☜الله تعالی از غیــــب خـــبر نــــداردو خـــبردار بودن انســانها از مرگ و زندگی و……دروغی بیش نیست.🚫

⇋اما این هم جوابــی کامل نیســــت.
⬅خـــداوند میفــــرماید:

☆شهیدان زنده اند؛☆
☜ولی نزد کی و کجا؟آیا نزد مردم ؟ یا نزد خداوند متعال؟

✓بـــــله؛
آنها (عند ربهم☝) زنـــده اند و روزے میگـــــیرند.؟؟؟

⬅حال عــــند ربـهم کجاست؟
☑خداوند میفــرماید:

🌸(لهم دارالسلام عند ربهم و هو ولیهم بما کانوا یعملون) أنعام۱۲۷🌸

⬅پس حتی فرض را بر این بگیریم که صدای ما را میشنوند،آیا امکان و مرتبه ای که نزد خداوند دارند و از نعمات خداوند که الله تعالی نصیبشان کرده میگذرند؟و به کمک ندادهندگانشان میشتابند؟➡

⬅در ضمن خداوند در کتاب خود خبرداده که در روز قیامت از پیامبران سوال میشود که امتهای شما بعد از فوت شما چه کردند آنها (علیهم السلام)جواب میدهند که نمیدانیم و از بعد مرگ خود از امت و از دنیا خبری نداریم.

⇙الله سبحانه وتعالى میفرماید:
⬅یَوْمَ یَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَیَقُولُ ما ذا أُجِبْتُمْ قالُوا لا عِلْمَ لَنا إِنَّکَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ .(مائده ۱۰۹)

( از ) روزی ( بترسید ) که خداوند ، پیامبران را جمع می کند ، و به آنها می گوید: « ( در برابر دعوت شما ، ) چه پاسخی به شما داده شد؟» ، می گویند: «ما چیزی نمی دانیم تو خود ، از همه اسرار نهان آگاهی).
✔ و همچنین میفرماید:
«وَ إِذْ قالَ اللَّهُ یا عیسَی ابْنَ مَرْیَمَ أَ أَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونی‏ وَ أُمِّیَ إِلهَیْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ قالَ سُبْحانَکَ ما یَکُونُ لی‏ أَنْ أَقُولَ ما لَیْسَ لی‏ بِحَقٍّ إِنْ کُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ ما فی‏ نَفْسی‏ وَ لا أَعْلَمُ ما فی‏ نَفْسِکَ إِنَّکَ أَنْتَ عَلاَّمُ الْغُیُوبِ».(مائده ۱۱۶)

(و آن گاه که خداوند به عیسی بن مریم می گوید: «آیا تو به مردم گفتی که من و مادرم را بعنوان دو معبود غیر از خدا انتخاب کنید؟!» ، او می گوید: «منزهی تو! من حق ندارم آنچه را که شایسته من نیست ، بگویم! اگر چنین سخنی را گفته باشم ، تو می دانی! تو از آنچه در روح و جان من است ، آگاهی و من از آنچه در ذات ( پاک ) توست ، آگاه نیستم! بیقین تو از تمام اسرار و پنهانیها با خبری).

«ما قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ ما أَمَرْتَنی‏ بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّی وَ رَبَّکُمْ وَ کُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهیداً ما دُمْتُ فیهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنی‏ کُنْتَ أَنْتَ الرَّقیبَ عَلَیْهِمْ وَ أَنْتَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ شَهیدٌ» (مائده ۱۱۷)

(من ، جز آنچه مرا به آن فرمان دادی ، چیزی به آنها نگفتم ( به آنها گفتم: ) خداوندی را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شماست! و تا زمانی که در میان آنها بودم ، مراقب و گواهشان بودم ولی هنگامی که مرا از میانشان برگرفتی ، تو خود مراقب آنها بودی و تو بر هر چیز ، گواهی!).

⬅پس کمے تــأمل کنــید تا حـــقیقت را دریابید و به افــسانه ها  گــوش ندهید.