عَنْ أَبِی بَکْرَهَ رضی اللّٰه عنه قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صلی اللّٰه علیه و آله و سلم :
«أَلا أُنَبِّئُکُمْ بِأَکْبَرِ الْکَبَائِرِ»؟ ثَلاثًا. قَالُوا: بَلَى یَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: «الإِشْرَاکُ بِاللَّهِ، وَعُقُوقُ الْوَالِدَیْنِ» وَجَلَسَ وَکَانَ مُتَّکِئًا فَقَالَ: «أَلا وَقَوْلُ الزُّورِ» قَالَ: فَمَا زَالَ یُکَرِّرُهَا حَتَّى قُلْنَا: لَیْتَهُ سَکَتَ.
(بخارى:۲۶۵۴)
ترجمه:
ابوبکره رضی اللّٰه عنه می گوید: نبی اکرم صلی اللّٰه علیه و آله و سلم صلی اللّٰه علیه و آله و سلم سه بارفرمود:«آیا شما را از بزرگترین گناهان کبیره با خبر نسازم»؟ صحابه رضی اللّٰه عنه عرض کردند: بلی ای رسول خدا. رسول اکرم صلی اللّٰه علیه و آله و سلم فرمود: «شرک ورزیدن به خداوند و نافرمانی پدر ومادر». آنگاه بعد از اینکه تکیه داده بود، نشست و فرمود: «آگاه باشید که شهادت ناحق نیز از گناهان کبیره است». و آنقدر این جمله را تکرار کرد که ما ( با خود) گفتیم: ای کاش! ساکت می شد.